And So I Watch You From Afar, hierna ASIWYFA, onderging enkele grote veranderingen voordat ze hun derde album ‘All Hail Bright Futures’ opnamen. Zo verliet gitarist Tony Wright de groep en tekenden ze bij het Amerikaanse label Sargent House, dat al enkele ruigere postrockgrootheden als Russian Circles en Boris onder haar vleugels heeft. Het was dus afwachten of deze veranderingen zich zouden laten opmerken in hun geluid. Het zijn harde tijden voor postrock. Het genre lijkt wat aan populariteit ingeboet te hebben en het wordt voor de artiesten steeds moeilijker om origineel uit de hoek te komen. Waar debuutplaat ‘And So I Watch You From Afar’ één brok geweld was dat balanceerde tussen post- en mathrock, was ‘Gangs’ daar volgens sommigen een uitgemolken versie van.
Het album gaat van start met het korte ‘Eunoia’, waarin we ons een eerste keer verslikken bij het horen van gezang. Op een uitzondering in ‘Don’t Waste Time Doing Things You Hate’ na, was het repertoire van ASIWYFA tot nu toe namelijk instrumentaal. De intro gaat naadloos over en explodeert in ‘Big Thinks Do Remarkable’ waarin de vocalen verder tot hun recht komen. Toch is dit veel rustiger dan we van de heren gewoon zijn. Het energieke ‘Like A Mouse’ doet ons dan wel weer wat meer denken aan het klassieke ASIWYFA.
Even later schrikken we een tweede keer op met de trilogie ‘The Stay Golden’. In deel één krijgen we wat exotische ritmes, samples en godbetert zelfs trompetten te horen. Deze laatste doen ons zelfs wat denken aan ‘Wrecking Ball’ van Bruce Springsteen, om toch maar even duidelijk te maken hoe vreemd we dit geluid vinden in de muziek van ASIWYFA. Desondanks moeten we eerlijk toegeven dat we het na enkele luisterbeurten op z’n zachtst gezegd wel kunnen appreciëren. Deel twee, ‘Rats On A Rock’, drijft het nog verder. Onder het melodische ritme van een steeldrum drijven we in onze gedachten ergens in de Caraïben op ons luchtbed met een ijskoude cocktail in de hand. En dan hebben we het nog niet over het slotdeel ‘Trails’ gehad. Strijkers en trompetten begeleiden ons vredevol naar het einde van deze bijzonder vreemde geïnstrumenteerde trilogie.
Het lijkt de trend van het album te zijn: ASIWYFA heeft zijn boosheid ingeruild voor vrolijkheid. De agressie is vervangen door melodische songs. Geen titels meer als ‘If It Ain’t Broke… Break it’, maar wel ‘Mend And Make Safe’. In die laatste keert de groep dan toch terug naar hoe we hen kennen, een fluitriedeltje buiten beschouwing gelaten. En alsof het nog niet duidelijk genoeg was dat er in de studio zwaar geëxperimenteerd werd met alternatieve instrumenten en samples, krijgen we het nog eens goed in ons gezicht gesmeerd tijdens ‘Ka Ba Ta Bo Da Ka’. De klanken die gesampled worden hoeven we niet verder te verduidelijken, nemen we aan. Het begin van de titelsong neigt weer geweldig naar mathrock, om wat later vrolijk verder te kabbelen in een haast psychedelische trip. ‘Young Brave Minds’ voorziet ons dan weer van een epische outro, compleet met spreekkoren die luidkeels meegebruld kunnen worden. Het is met zijn 7 minuten en 22 seconden overigens ook het enige nummer dat boven de vijf minuten uitkomt, een andere stijlbreuk.
Het is duidelijk dat we eens fameus moesten slikken toen we ‘All Hail Bright Futures’ voor het eerst oplegden. Gaandeweg heeft het ons toch volledig overtuigd. We moeten aanvaarden dat het waarschijnlijk nooit meer beter wordt dan de eerste worp van ASIWYFA. Dat het vertrek van Wright (of is het de komst van zijn vervanger Niall Kennedy?) zijn sporen heeft nagelaten is duidelijk, maar we leven in de overtuiging dat dit And So I Watch You From Afar ten goede is gekomen. Wat ons betreft zijn alle twijfels weggenomen en rekenen we de Noord-Ieren nog steeds tot het clubje van interessante postrockers.
And So I Watch You From Afar kan je op 8 april aan het werk zien in de Melkweg in Amsterdam (info & tickets) en op 13 april in de Muziekodroom in Hasselt (info & tickets).
And So I Watch You From Afar tumblr
Verdeeld door Suburban