Portishead meets Blondie, Moloko anno 2012 en ga zo maar door. Er zijn vele bijnamen voor dit triphop trio. Maar volgens ons zijn ze vooral zichzelf. Wat houdt dat nu net in? Eigenzinnig, creatief en toch aanstekelijk: welkom in de wereld van Belleruche.
‘Rollerchain’, het vierde album van deze Engelse band, start enigszins aarzelend. ‘Stormbird’ is veeleer een moeilijk te beluisteren nummer dan eentje dat zich in vlot in de oren nestelt. Op ‘Wasted Time’ staat niet de beat maar DeBoer (zang) centraal. En wat een stem! Ook in de volgende nummers haalt Belleruche een constant hoog niveau. ‘Get More’ is een poppy, uptempo lied en single ’16 minutes’ had evengoed op ‘xx’ kunnen staan. En dan komt het beste er nog aan. Minimale beats in combinatie met een gitaarriff tillen ‘Afan’ naar het niveau van beste nummer van de plaat. De rest van het album is goed, zonder meer, al tonen ze op ‘Song For Bill’ nog eens een glimp van hun klasse.
“Some days we need some help / no shame in reaching out”. Dat Kathrin DeBoer met ‘Rollerchain’ geen opgewekt album gemaakt heeft, is een understatement. Maar haar stem leent zich heel goed voor een donkere omgeving. Belleruche heeft een stap vooruit gezet. Halen ze het niveau van pakweg Portishead? Nee. Maar ze zijn verdomd goed op weg.
Album verdeeld door Rough Trade