Bonnie ‘Prince’ Billy – Singer’s grave a sea of tongues: intrigerend recyclagewerk

door Bram Pollers

Will Oldham is niet meteen een man die graag stilzit: sinds hij handelt onder de naam Bonnie ‘Prince’ Billy waren er maar weinig jaren dat de Amerikaanse songsmid geen album losliet op de wereld. Ongerustheid is hier echter niet op zijn plaats, want bij Oldham staat kwantiteit allesbehalve gelijk met een verlies aan kwaliteit. Of hij in het dagelijkse leven een milieuactivist is, blijft ons onbekend, maar zijn nieuwe verzameling songs is grotendeels een recyclage van ‘Wolfroy goes to town’.

Grotendeels, aangezien de laatste twee nummers van ‘Singer’s Grave a sea of tongues’ zich wel degelijk voor het eerst een weg banen richting het publiek. ‘New black rich (tusks)’ start als ambachtelijke countryfolk, maar werpt zich door middel van een fenomenale vioolsolo – keer op keer zijn we onder de indruk – op als één van de absolute kleppers van de plaat. Afsluiter ‘Singer’s grave a sea of sheep’ weet dat tomeloze enthousiasme dan weer te temperen tot een glimlachend genoegen. Bonnie ‘Prince’ Billy sleept ons als meester-verteller mee door het nummer, om in alle rust en stilte af te sluiten.

‘So far and here we are’, voorheen ‘New whaling’, is een rockende wervelwind, eentje die menig luisteraar zal weten weg te blazen. Het naar bluegrass neigende ‘We are unhappy’, voorzien van prachtige backings door de zusjes McCrary, klinkt veel frisser en rijker dan op ‘Wolfroy goes to town’. Dat is een algemene tendens overigens, want ook van het minimalisme van zijn zelfgetitelde voorganger is weinig sprake.

Hoogtepunt ‘Whipped’ -een b-kantje van ‘Time to be clear, nota bene – baadt in een traditionele folksfeer, zwelt aan en implodeert wanneer Oldham vertederend “I’m in love” uitschreeuwt. ‘Old Match’ betovert ons in heuse americana-stijl, evenals ‘Quails and dumplings’, dat met zijn dreigende viool en imponerende duet moeiteloos weet te fascineren.

Als een artiest zijn eigen album gaat herwerken, stuit hij meestal op fronsende wenkbrauwen. Will Oldham, daarentegen, maakt zijn eigen plaat niet enkel anders, maar ook beter. Geef die man een gitaar en wat muzikale vrienden, en wij maken ons klaar om het resultaat te beluisteren. Dit gezegd zijnde: tot volgend jaar, Bonnie!

Bonnie ‘Prince’ Billy live aan het werk zien kan op 20 november in de AB in Brussel (info & tickets) en op 21 november op Le Guess Who? In Utrecht (info & tickets).

Website Bonnie ‘Prince’ Billy

Album verdeeld door V2