City and Colour – Little Hell: tussendoortje met beklijvende momenten

door Indiestyle

Een artiest meet zich gedurende zijn loopbaan soms meerdere gezichten aan. Laten we Dallas Green als voorbeeld nemen. Vooral bekend van zijn post-hardcore band Alexisonfire, heeft Green met City and Colour een heel ander project om zich in vast te bijten. Alsof dat niet genoeg afwisseling is, gaat hij met ‘Little Hell’, zijn laatste langspeler, nog maar eens een andere richting uit.

Het privéleven van de Canadees wordt stapsgewijs uit de doeken gedaan aan de hand van elf songs. In tegenstelling tot zijn vorige albums doet hij dit echter met vlagen country en blues. Een stap in de goede richting lijkt ons. ‘Little Hell’ is de beste plaat die hij met dit nevenproject heeft uitgebracht. Toch missen we soms dat tikkeltje meer om echt van een steengoede cd te spreken.

Zowel de stem als de sound verraden goed opzoekwerk van Green, want laten we bekennen, vernieuwend klinkt hij op ‘Little Hell’ allerminst. ‘We Found Each Other in the Dark’ doet denken aan Ray Lamontagne en de aanwezigheid van Fink is gedurende de hele luisterrit al helemaal niet weg te slaan. Spijtig dat Green op sommige momenten nauwelijks meer kan brengen dan eender welke gemiddelde singer-songwriter. Er staat nauwelijks een slecht nummer op het album, maar de drang om hem keer op keer te spelen is er niet echt. Het klinkt allemaal mooi en eerlijk, maar wanneer dit je wat koud laat, dreigt deze release wat weg te kwijnen tussen de massa’s platen die zich hetzelfde genre aanmeten.

Toch staan er op dit album een aantal knappe nummers waarin hij zijn kunnen bewijst. Met ‘O’Sister’ schrijft Green meteen één van de meeste beklijvende songs uit zijn carrière. Single ‘Fragile Bird’ duidt op de veranderingen van sound en kan ons ook bekoren. De toevoeging van de elektrische gitaar geeft de singer-songwriter een breder pallet om mee te kleuren. Zo klinkt hij bij momenten als een Amerikaanse softrocker.

Een slechte plaat is ‘Little Hell’ dus zeker niet. City and Colour brengt meer consistentie in het niveau van zijn nummers en heeft er een paar pareltjes opgezet. Spijtig dat het ons geen volle 47 minuten kan boeien. Maar niet getreurd, volgende keer zal Dallas Green waarschijnlijk zijn duivels volledig ontbinden en met een klassieker op de poppen komen, toch? In de tussentijd onthouden wij iets meer dan de helft van deze plaat, om tussendoor eens op te zetten.

City and Colour live zien kan in oktober 2011 in Amsterdam (Melkweg, 08.10, info & tickets) en Antwerpen (TRIX, 09.10, info & tickets)

City and Colour website

Album verdeeld door V2