Twee albums bracht het Belgisch-Nederlandse trio Drive Like Maria uit sinds ze de Global Battle of the Bands van 2005 wonnen. Op hun derde plaat, ‘Creator preserver destroyer’, doen ze gezapig verder met wat ze al deden. De band staat voor duidelijke bluesrock: niet te veel franjes en rechttoe rechtaan gitaarmuziek. Een typische driekoppige band bestaande uit twee gitaristen (Bjorn Awouters en Nitzan Hoffmann) en een drummer (Bram van den Berg) die regelmatig wordt bijgestaan door een bassist (Maarten van Damme) of andere bevriende muzikanten.

De nummers op ‘Creator preserver destroyer’ klinken erg netjes en afgewerkt, al is het misschien net daar dat het schoentje wat wringt. Dergelijke muziek heeft nood aan een vuil randje dat hier keurig is opgepoetst. Af en toe duikt weleens een snedige gitaar op, al overheerst een gebrek aan rauwe oerkracht. Dat resulteert in een light-uitvoering van populaire bands als The Black Keys of The Black Box Revelation.

Toegegeven: rock hoeft niet per sé ruw te klinken. Nu en dan eens een valse snaar aanslaan kan echter geen kwaad. Drive Like Maria kreeg bij het uiteindelijke mixen van de plaat nochtans hulp van John Agnello, bekend als producer van onder andere Dinosaur Jr., Sonic Youth en Kurt Vile. Hoewel deze artiesten redelijk ver verwijderd stonden/staan van het bluesgenre of de typische rock ’n roll waar Drive Like Maria voor staat, weten ze wel alles van nonchalance.

Halverwege het album lijkt er eventjes wat chaos te ontstaan (‘Tiny terror). Helaas blijft alles al snel weer te berekend. In ‘Deep blue’ lijkt de intro een verfrissend geluid aan te kondigen, al vertoont de rest van het lied dezelfde symptomen als de rest van de plaat.

Drive Like Maria levert met ‘Creator preserver destroyer’ geen slecht album af. Het is ideaal vertier voor wie af en toe eens nood heeft aan simpele, rechtlijnige bluesrock. Er is overduidelijk veel tijd in de studio doorgebracht om alles tot in de puntjes in orde te krijgen. Wat ze doen, doen ze goed – te goed. De groepsnaam is mogelijks op henzelf van toepassing: de highway to hell wordt hier te veel als een heilig boontje bereden.