Dans Dans – I / II: hoog tijd voor meer fans fans

door Indiestyle

Wie vorig jaar de Belgische muziekscene een beetje van dichtbij volgde kon onmogelijk rond Bert Dockx heen. Met Flying Horseman bracht hij het weergaloze ‘Twist’ uit, en ook de titelloze debuut-EP van Dans Dans eindigde bijzonder hoog in verschillende eindejaarslijstjes. Productieve baasjes, die drie van Dans Dans, want amper een dik jaar later brengen ze al ‘I/II’ uit. Tien repetities en drie studiodagen, dat is al wat ze nodig hadden om hun hersenspinsels en covers op plaat te zetten.

Net zoals op hun eerste worp gaan Bert Dockx, Steven Cassiers en Lyenn aan de slag met een brede waaier aan covers en enkele eigen nummers. Van de schuifelende blues van Tom Waits maken ze een lang uitgesponnen verhaal dat zindert van warmte en spanning. Ook ‘The Sicilian Clan’ van Ennio Morricone verwerken ze tot een atmosferisch pareltje waar de gensters van af spatten. ‘Some Are’ van Bowie wordt dan weer uitgekleed tot de naakte essentie, met slechts een absoluut minimum aan gitaaraanslagen en percussie die langzaam toewerken naar een dreigend slot.

Het is zeker niet al sfeerschepping en easy listening wat de klok slaat. Bij momenten wordt er van de luisteraar ook een aardige inspanning gevraagd om mee te zijn. Het van Coleman geleende ‘Mothers Of The Veil’ wordt al snel een speeltuin waarin de drie muzikanten zich volledig laten gaan. Ook de eigen nummers blinken uit in virtuositeit: van het zacht kabbelende ‘Gazelle’ tot het kolkende ‘Muskiet’, er valt steeds wat te beleven. Dit zijn jongens met erg veel muzikale bagage die ook heel wat te vertellen hebben. Goed luisteren is de boodschap.

Door de brede waaier aan invloeden laat Dans Dans zich niet echt in een genre duwen. Beeldend of filmisch zijn termen die vaak te binnen schieten, en dekken de lading ook beter dan jazz of rock. Wat Dans Dans op ‘I / II’ laat horen is een reis voor muzikale avonturiers. Maar wie van die reis helemaal een trip wil maken moet ze beslist live gaan zien. Op het podium slopen de drie met een voorhamer alle grenzen tussen rock en jazz, tussen wat kan en niet kan. Het is zo’n groep die qua klasse op de grootste podia thuishoort, maar waarvan je stiekem hoopt dat ze toch klein genoeg blijven om ze in clubs te kunnen zien. Zolang het dus nog kan: haal die plaat in huis en ga dat zien.

Dans Dans speelt binnenkort in Brussel (Les Ateliers Claus, 30.04, info & tickets), Charleroi (L’Eden, 11.05, info & tickets), Leuven (STUK, 14.05, info & tickets) en Gent (Handelsbeurs, 17.05, info & tickets).

Dans Dans Facebook

Verdeeld door N.E.W.S