Death From Above 1979 – The physical world: Canadese razernij

door Bram Pollers

In een tijd waar reünies schering en inslag zijn, is het behoorlijk moeilijk om het kaf van het koren te scheiden. Dat is niet zo wanneer het gaat om een band die er na amper één behoorlijk uitstekende plaat de brui aan gaf. Het heuglijke nieuws kwam dit keer van Death From Above 1979, en om de één of andere reden hadden wij het gevoel dat de comeback van deze Canadezen er eentje zou zijn met heel wat kwalitatieve hoogstandjes.

‘The physical world’, zoals Sebastien Grainger en Jesse F. Keeler hun nieuwste boreling doopten, laat ons al na één luisterbeurt jolig watertanden. DFA 1979 heeft namelijk een manier gevonden om hun nieuwste boreling te laten klinken als het vervolg op ‘You’re a woman, I’m a machine’ met toevoeging van de nodige hedendaagse toetsen. De titelsong brengt stonerrock waar John Garcia dezer dagen alleen nog maar van kan dromen en het erg eclectische ‘Gemini’ kreeg een intro mee die Josh Homme en kornuiten doet kwijlen. Rustpunt ‘White is red’ blijkt een wolf in schaapskleren; het nummer oogt op het eerste zicht als een ballade, maar wordt begeleid door een noisy riff waarop Thurston Moore goedkeurend staat toe te knikken.

‘Trainwreck 1979’ en opener ‘Cheap talk’ combineren de vuige rock-‘n-roll van hun debuut met de aanstekelijkheid van de vroege Klaxons, terwijl ‘Always on’ – inclusief een kreet die Robert Plant ten tijde van Led Zeppelin ook durfde te ondernemen – en ‘Government trash’ het dichtst aanleunen bij hardrock anno 2014. ‘Nothing left’ doet ons dan weer denken aan generatiegenoten van Grainger en Keeler, namelijk The Von Bondies ten tijde van ‘Pawn shoppe heart’, niet geheel toevallig uit, jawel, 2004.

‘The physical world’ is een vat vol tegenstellingen: de plaat bevat meerdere ruige, bijna metalige klanken en slaagt er tegelijkertijd in om gepolijster te klinken dan zijn voorganger. Wanneer Grainger “Where have all the virgins gone?” kreunt, lijkt hij enige heimwee naar zijn jeugdige zelve tentoon te stellen. Of is het toch meer een verdoken maatschappijkritische bedenking bij het feit dat jongeren zichzelf tegenwoordig veel te snel volwassen achten? Eén ding staat vast: DFA 1979 is terug en de Canadese razernij roept moeiteloos kernwoorden als relevant en imposant op.

Death From Above 1979 live aan het werk zien kan binnenkort in Brussel (Botanique, 09.10, info & tickets) en Amsterdam (Melkweg, 11.10, info & tickets)

Website Death From Above 1979

Album verdeeld door Caroline