Ambient is quasi het enige genre waarvoor het label ‘ideale achtergrondmuziek’ een ondubbelzinnig compliment is. Natuurlijk heeft Brian Eno geniale dingen in elkaar gestoken en heeft Aphex Twin het genre uitermate spannend gemaakt, het blijft toch niet altijd gemakkelijk de gevoelens die de geluidslandschappen losweken te plaatsen zonder te technisch te worden. Dat geldt gelukkig niet voor de laatste langspeler van het eenmansproject achter Will Wiesenfeld, Geotic.

‘Traversa’ in het vakje van ambient proppen is overigens een nogal geforceerde – en ook nutteloze – bezigheid. Will Wiesenfeld mag Geotic op Bandcamp dan wel bij het genre indelen, hier flirt de Amerikaan ook met house en bij momenten zelfs met electropop. Wel staan bij Geotic meer ritme en sound centraal dan op de kleurrijke, door tegendraadse electro omgeven pop van zijn ander project, Baths. Dit vormt op ‘Traversa’ echter nooit een excuus om geen aandacht aan de song te besteden.

‘Swiss Bicycle’ begint als gezapige lounge maar geeft tegen het einde onverhoopte ontroering prijs via digitale strijkers. ‘Aerostat’ dan, misschien het mooiste nummer op de plaat, is mijmering over een zachte, in galm ondergedompelde productie: subtiel in uitwerking, groots in emotionele weerslag. Op ‘Gondolier’ reflecteert de producer over de gevolgen van misverstanden in een relatie. Een verhaal dat centraal staat en zich toch nooit ongewild opdringt blijkt de geschikte voedingsbodem voor een grotere impact: fantastische song, dito videoclip.

Oppassen is het op deze plaat vooral voor clichés. De zeegeluiden die hier en daar in de productie sluipen, passen er bijvoorbeeld net iets te gemakkelijk in en maken sommige momenten te generiek. Dat veel teksten metaforen in datzelfde thema gebruiken maakt de ergernis er niet echt beter op. Voor hetzelfde geld maken zulke clichés van de soms al te gladde productie een karikatuur. Dat gebeurt gelukkig maar heel zelden.

‘Traversa’ is dan wel een album dat zich fantastisch van zijn taak als achtergrondmuziek kwijt, het kan evengoed veel meer. Het is namelijk wanneer een prachtig geplaatste strijker of verscholen verhaal je onverwacht te grazen nemen dat de nummers zich boven het uitsluitend passieve verheffen. Wiesenfeld zelf benoemt Geotic “passive listening stuff”. Wie zich helemaal overgeeft aan ‘Traversa’ zal in zijn muziek echter veel meer vinden.