Ruim drie jaar geleden dachten we even dat Thom Yorke himself ghostwriter van dienst was op de gelijknamige doorbraaksingle van Headphone. Deze Gentse jongens staken toen pas echt hun neus aan het venster met gelaagde indie songs. Euforie en melancholie gingen hand in hand op een tot de verbeelding sprekende eersteling ‘Ghostwriter’ waar een naar eigen zeggen sad little guy het gezicht van was. Gelijkenissen met Radiohead waren zelfs in het artwork niet ver gezocht. Met nieuweling ‘Woods’ hoopt Headphone een eigen gezicht te vinden.
Bij de eerste luisterbeurten valt alvast op dat niet alleen de samenstelling maar ook het geluid van de Gentenaars aan een muzikale evolutie werd onderworpen. Hoewel twee muzikanten de rangen verlieten, kwam ‘Woods’ op nagenoeg dezelfde manier tot stand als ‘Ghostwriter’, al valt wel op hoe verscheiden de nieuwe richting is die Headphone inslaat. De drums en beats komen voortaan uit al dan niet analoge drumcomputers en synthesizers. Geen wonder dat de muziek zich veeleer in het elektronicacircuit situeert.
Toegegeven, die stelling is nogal kort door de bocht. In de muziek van Headphone zitten nog voldoende raakvlakken met pop en rock. Enkele goede voorbeelden zijn titelsong ‘Woods’, ‘Juno’, ‘Sleep’ en ‘Sexsomnia’ waarvoor we de Dewaele brothers van Soulwax maar wat graag als referentiepunt zien. De gelaagdheid van de synths, de smerige zanglijnen van Ian Marien en de effecten in de liedjes tonen eindelijk een eigen gezicht. Bovendien staat niet alleen in deze songs maar ook in nummers als ‘Alt. End’, ‘Nerves’ en ‘Little Angel’ het ritme centraal. Dat levert bij momenten aardig hoofdgeknik op. Zo fel zelfs dat het met strijkers gearrangeerde ‘Do It Again’ een welgekomen rustpunt is binnen dit geweld. Single ‘Miracles’ is bovendien een goedgekozen en radiovriendelijke oorwurm.
Artiesten die een tweede album op de markt afsturen, verliezen zichzelf al te vaak in de anonimiteit. Dat kan zelfs een hyperprofessionele groep als Headphone niet doelbewust ontvluchten. Wie zijn oren spitst, hoort op ‘Woods’ echter een elegante tweede van een band die eindelijk een eigen gezicht weet te vinden. De tijd van het experimenteren is gedaan, zo blijkt. Deze Gentenaars slagen erin hun favoriete sound verder uit te diepen. Het resultaat mag er zijn. ‘Woods’ bewijst moeiteloos dat Headphone zijn plaats heeft binnen het Belgische muzieklandschap. Tijd om verder te denken dan de eigen landsgrenzen?
Album verdeeld door PIAS