Jim James weert de toekomst met vinnige gitaren op ‘Uniform distortion’

door Jelle Geuns

Het woord ‘stilzitten’ staat niet in het lexicon van My Morning Jacket-frontman Jim James, getuige het uitvoerige solowerk van de jongste jaren. De Amerikaanse indierockband My Morning Jacket, waar hij vaak de regie in handen heeft, staat sinds 2015 op non-actief. Daar komt wellicht komend jaar verandering in aangezien het debuut ‘The Tennessee fire’ dan twintig kaarsjes uitblaast. In de tussentijd verrassen zijn solowerkstukken doordat hij daarop regelmatig buiten de lijntjes kleurt, van het soulvolle synthesizerpaleis ‘Eternally even’ tot de folky plattelandstocht op ‘Tribute to’.

Op het nieuwe ‘Uniform distortion’ grijpt James terug naar de minder gecompliceerde dagen van weleer, toen zuivere rocktonen het nog voor het zeggen hadden. Zijn nieuwste creatie is gezegend met ambachtelijk gitaarwerk, dat blijft vonken ongeacht de vaart en koers. Het innerlijke vuur lijkt daarmee terug aangewakkerd te zijn. Zelfs voor de excentriek ogende albumcover deed de songwriter afstand van het internet en nam hij een encyclopedie uit 1971 onder de arm. Dat is wat we toewijding noemen.

Singles ‘Just a fool’ en ‘Throwback’ deden eerst uitschijnen dat het er braaf aan zou toegaan. De rocktonen rond het poppy karakter mochten dan wel geslepen zijn, toch bleven ze keurig in het messenblok steken. Beminnaars van het hardere rockgeweld worden echter niet afgezet op ‘Uniform distortion’. Zo weten ‘Out of time’ en ‘No use waiting’ ongetwijfeld te bekoren, waar scherp gitaargeknetter schoudertje wrijft met Queens of the Stone Age. Ook ‘You get to Rome’ zal met open armen ontvangen worden doordat stevige boogierock giert van start tot finish. Wanneer we de proef op de som nemen, bevat elke telg van de plaat wel een crescendo aan aanstekelijke riffs.

Toch blijven melomanen van keurige huiskamerrock niet op hun honger zitten. Onderschat bjvoorbeeld het melodieuze karakter van ‘Better late than never’ niet. ‘Over en over’ doet het zonder kwieke achtergrondzangeressen, maar slaagt er evenzeer in de dingen aangenaam te houden. Hoewel de cover in het zwart-wit is, bevat ‘Uniform distortion’ een kleurrijk palet aan tonen.

Hopelijk slorpt het komende jubileum van My Morning Jacket niet te veel tijd op van zijn frontman. Hetgeen James solo uit zijn mouw heeft getoverd onder de naam ‘Uniform distortion’ doet uitkijken naar het volgende project, net als ‘Eternally even’ dat deed in 2016. Mochten de muziekgoden gunstig gestemd blijven, dan horen we snel terug van dit muzikale manusje-van-alles.