Jon Hopkins – Asleep versions: de zoete droom

door Anthony Brynaert

Jon Hopkins was vorig jaar één van dé artiesten van het jaar. Zijn fantastische langspeler ‘Immunity’ kwam meermaals tevoorschijn in de eindejaarslijstjes. De Brit slaagde er wonderwel in om z’n nummers vaak een episch elan te geven, en toch altijd gedoseerd en berekend te blijven. Het was de sleutel om een prachtig, gelaagd album af te leveren dat zich niet na één enkele luisterbeurt prijs gaf. Acht kunstwerkjes die hun maximale bereik vonden op een melancholische, duistere avond.

Dat Hopkins een bezige bij is, bewijst hij door nu al te komen met een nieuwe ep ‘Asleep versions’. Zoals de titel al aangeeft, focust hij hier nog nadrukkelijker op het nachtelijke aspect van zijn elektronische tonen. Hoewel de vier gekozen songs allemaal aangepast zijn vanuit Jon’s laatste werkstuk, zijn ze toch zo verschillend dat ze evengoed als nagelnieuw materiaal kunnen bestempeld worden.

Op opener ‘Immunity’ is het gastzanger King Creosote die ons naar ongekende hoogten brengt. Zijn hoge, wolkerige stem maakt de hersens licht en vervoert je naar de meest zoete droom. De elektronica van Hopkins is subtiel en ingehouden en vormt een perfect duo met de vocals. Daar waar ‘Immunity’ (het album) ons ook overdag nog van dienst kon zijn, kan dit nummer enkel en alleen ’s nachts optimaal zijn wapens scherpen.

Op ‘Form by firelight’ maakt opnieuw een outsider deel van het universum van Hopkins. Zangeres Raphaelle Standell maakt haar opwachting. Opnieuw zorgt de zang voor een spacy aspect en vormt het muzikale eerder een ondersteuning om deze kracht bij te zetten. ‘Breathe this air’ houdt de sfeer hoog met pianospel vergezeld door allerlei abstracte geluiden.

‘Open eye single’ betrof het hoogtepunt van ‘Immunity’, maar in een compleet andere versie schakelt Jon duidelijk een niveau terug. Het lied moet het de eerste zeven minuten hebben van ruimtelijke geluiden, pas dan valt de piano tegelijk droef en hoopvol binnen. We opteren hier toch voor het origineel, al past het binnen de gedachtegang van deze ep perfect. Jon Hopkins slaagt er opnieuw moeiteloos in om interessant te blijven.

Jon Hopkins website

Album verdeeld door V2