Mark Lanegan Band – Phantom radio: verzameling kwelgeesten en existentiële vraagstukken

door Yanni Ratajczyk

Een muzikant met een indrukwekkend palmares, dat is wel het minste wat we bij wijze van introductie over de heer Mark Lanegan kunnen zeggen. De man verrichtte uitstekend werk bij Screaming Trees, Queens of The Stone Age en met Isobel Campbell. Als dat nog niet genoeg is om je te overtuigen, is hij ook de geestelijke vader van maar liefst drie recente viersterrenplaten, ‘Bubblegum’ (2004), ‘Hawk’ (2010) en ‘Blues funeral’ (2012). Al logeren deze drie schijfjes nog vaak in onze cd-speler, leven in het verleden moeten we niet doen; Lanegan is er alweer met een nieuwe, terug onder de naam van Mark Lanegan Band: ‘Phantom radio’.

Een paar noten van het eerste lied zijn al genoeg om je als luisteraar recht te doen veren. ‘Harvest home’ is werkelijk uitstekende, duistere bluesrock zoals we de muzikant het al eerder hoorden brengen. Onze nekharen komen overeind wanneer we de zanger door zijn spookhuis horen lopen (“Happy in my harvest home, walking the floors with the ghost all alone”).

Met ‘Ode to sad disco’ uit 2012 bleek dat er een voorliefde was voor de electronica zoals die klonk tijdens de jaren 80. Lanegan stak zijn genegenheid voor new-wavers als Echo And The Bunnymen en New Order ook nooit onder stoelen of banken. Wie goed naar de muzikale onderstroom van deze plaat luistert, zal die referenties hier gauw genoeg ontdekken. ‘Floor of the ocean’ werd als eerste single gelost en lijkt zijn kracht te halen uit een dynamiek die doet denken aan die van The Sisters of Mercy. Natuurlijk geeft het stemgeluid van schuurpapier een uniek karakter aan de song, zodat het niet zomaar een doorslagje van iets anders zou zijn. ‘Floor of the ocean’ sleept je dan ook genadeloos mee de diepte in. ‘The killing season’ maakt gebruik van een dominante, ijzige synth, aangevuld met een paar leuke bliepjes om het dreigende geluid van de bariton in de verf te zetten.

‘Phantom radio’ bevat tevens een paar liedjes op trager tempo die zeker het vermelden waard zijn. ‘Judgement time’ is een kille confrontatie met het geloof,  ‘Torn red heart’ een kijk op de donkere zijde van de liefde en ook op ‘Waltzing in blue’ maken we weeral kennis met de demonen van de frontman.

Op papier leek een samenwerking tussen producer Alain Johannes en spreekbuis van de melancholie Mark Lanegan al een goed plan. Het resultaat heeft in ieder geval niet teleurgesteld. ‘Phantom radio’ is een verzameling van kwelgeesten en existentiële vraagstukken die je niet zomaar loslaat. Zoek jezelf een donker hoekje op, neem enkel een goede hoofdtelefoon mee en laat je bezweren.

Mark Lanegan staat op 30 januari in de Ancienne Belgique, Brussel (info en tickets) en doet dankzij Crosslinx tussen 11 en 14 februari vier keer Nederlandse zalen aan. 

Mark Lanegan website

Album verdeeld door PIAS