Mintzkov – Rising Sun, Setting Sun: nieuwe horizonten opgezocht en eigen sterktes beter uitgespeeld

door Gert Thijs

Tien jaar na hun overwinning in Humo’s Rock Rally is Mintzkov, vroeger nog Mintzkov Luna, uitgegroeid tot een vaste waarde in de Belgische rock. Met ‘Rising sun, setting sun’ is er nu dus een nieuw album waarvoor de groep het risico niet schuwde om eens een andere sound uit te proberen. Het tikkeltje extra vonden ze bij producer Jagz Krooner, de helft van Sabres of Paradise, en voorheen ook al achter de knoppen bij Reverend and The Makers, Infadels en Primal Scream. Hij zorgde voor wat subtiele electronica-toetsen in de songs zonder het karakteristieke geluid van Mintzkov te verloochenen. De band staat namelijk nog altijd voor gebalde rocksongs die groots klinken zonder bombastisch te zijn.

‘Rising sun, setting sun’ bevat tien voortreffelijke songs die allen het recht hebben om op de plaat te staan, deze klinkt dan ook als één mooi geheel. ‘Aim for the eyes and shoot’, zingt Philip Bosschaerts in ‘Opening fire’ en de eerste single was al meteen raak. Het is een mooi voorbeeld van hoe de productie en het gebruik van de juiste bleeps het nummer die extra spankracht geven. Onze favoriet is ‘Author of play’ dat wordt voortgestuwd door een diepe bas en de juiste dosering electronica, en dat in combinatie met een heel poppy gitaarriedel in het refrein. Ook ‘The 25th hour’ en ‘Roadbuilding’ zijn ijzersterke songs. De plaat eindigt met ‘Gemini’, waarin de sobere combinatie van synth, drum en de bezwerende zang van Lies Lorquet en Philip Bosschaerts de plaat een waardig orgelpunt bezorgen.

In het verleden vergeleken mensen Mintzkov, tot vervelens toe, met die andere Belgische groep. Het stemgeluid van Philip Bosschaerts was daar natuurlijk niet vreemd aan. Op hun derde langspeler heeft de band nog nadrukkelijker zijn eigen geluid verder ontwikkeld en is die vergelijking eigenlijk niet maar aan de orde. Op geen enkel moment hadden we nu het gevoel dat we naar een tweede dEUS zaten te luisteren, behalve misschien even bij ‘Coronary street’, dat er toch weer wat dichter tegen aanschuurt door een combinatie van de zang met de snerpende strijkers. Maar dat is bijna muggenzifterij te noemen op een voor de rest voortreffelijke plaat.

Mintzkov levert met ‘Rising sun, setting sun’ opnieuw een album vol krachtige rocksongs af die meer diepgang hebben gekregen door dat lepeltje electronica dat er in de juiste dosis aan toegevoegd werd. De inbreng van Jagz Krooner zorgde ervoor dat de groep nieuwe horizonten opzocht en onderweg zijn eigen sterktes beter leerde uitspelen.