Noveller – Fantastic planet: zolang het maar zweeft

door Filip Tyskens

Afgaande op de hoes van deze achtste plaat van Sarah Lipstate oftewel Noveller zou men zich verwachten aan quirky, Kate Nash-achtige meisjespop, zoals ze daar zo hoopvol en in close-up naar de verte, en dus waarschijnlijk de rooskleurige toekomst, staat te turen. Wanneer je echter te weten komt dat deze dame zich graag laat omschrijven als ‘geluidskunstenaar’ en een verleden heeft in geflipte groepen als Parts & Labor, valt het al beter voor te stellen dat ‘Fantastic planet’ gevuld is met spacy ambientdrones.

Gewapend met niet meer dan een gitaar en een arsenaal effectpedalen creëert Lipstate haar klanktapijten die ze reeds over de hele wereld live is gaan vertolken: van de terziele gegane hipsterhemel 285 Kent in New York tot een kerk in Durbe, het Litouwse equivalent van pakweg Zichen-Zussen-Bolder. Na enkele luisterbeurten zouden wij ons ook graag eens laten overdonderen door Noveller en haar sfeervolle soundtracks. Want inderdaad, net als bij zo goed als iedere ambientplaat zouden we graag de film zien die zich afspeelde in het hoofd van de muzikante tijdens het maken van ‘Fantastic planet’. Wij permitteren het ons alvast om allerlei objecten voor te stellen die even de zwaartekracht vergeten. Het maakt niet uit wat, zolang het maar zweeft.

Opener ‘Into the dunes’ begint met een rustig gitaarmotiefje dat na een tijd moet wijken voor een zwaar, monotoon akkoord en een slijpschijfsolo. So far so ambient, maar in nummers als ‘Rubicon’ en ‘Sisters’ laat Lipstate blijken dat ze niet te beroerd is om de basis van haar muziek uit enkele ritmisch meer stuwende thema’s te halen, en niet exclusief uit eenzame, benevelde noten die hangen tussen hier en nergens. Niet dat daar iets mis mee is, want op de tweede helft van ‘Fantastic planet’ bewandelt Noveller opnieuw de meer bekende dronepaden, en ze doet dit duidelijk op haar eigen manier. Na acht platen weet deze kunstenares wat ze kan, en dat geeft veel van de werkjes een zekere overtuigingskracht mee. Hoewel ambient vaak achtergrondmuziek blijft, slaagt Lipstate erin om de aandacht vast te houden, bijvoorbeeld door de hoogtepunten in ‘Pulse point’ of ‘In february’. Het enige wat nog mist om van Sarah een grote ambientdame te maken is een emotionele spanningsboog zoals een Tim Hecker in zijn platen verwerkt.

‘Fantastic planet’ zal dus geen grote vernieuwingen in het genre inluiden, maar met haar achtste plaat op tien jaar tijd (!) timmert Noveller dapper voort aan haar eigen geluid en we zijn blij om te zien dat het bespelen van een gitaar met een strijkstok vijftien jaar na de eerste Sigur Rós nog altijd cool is. Voor het begrijpen van de laatste, én om meer inzicht te verwerven in de wereld van Sarah Lipstate raden wij buiten ‘Fantastic planet’ ook haar amusante tourvideo’s aan.

Noveller heeft voorlopig geen optredens gepland in België of Nederland.

Album verdeeld door Fire Records

Website Noveller