Nederland begint momenteel warm te lopen voor Seeka, een multicultureel trio dat voor het eerst hoofden deed omdraaien door het publiek op te warmen voor N.E.R.D. Niet alleen qua afkomst is Seeka een fascinerende mengelmoes. Ook muzikaal weigert de groep in één hoekje geduwd te worden.
Het zelfgetitelde album van de band huppelt zonder aarzelen van het ene genre naar het andere. Seeka wordt nog al te vaak omschreven als rockband en dat is jammer. Niet alleen omdat hun meest rockende nummers ons eigenlijk het minst weten te paaien, maar ook omdat het een al te simplistische omschrijving is voor een uitzonderlijk avontuurlijk collectief als Seeka.
Wat er dan nog meer te beleven valt op ‘Seeka’ dan wat gierende gitaren? Een bonte mix van invloeden (Lenny Kravitz – de vergelijking met de bekoorlijke zanger Alvin Lewis is onvermijdelijk – maar ook Prince, Pharell Williams, Beastie Boys en Faith No More) en een eindeloze lijst van genres (urban, pop, funk…). Het ene nummer (‘Give My Life’, ‘Ground’, ‘Jump On It’) is al geslaagder dan het andere ( ‘Scream My Name’, ‘Too Late’), maar Seeka verdient hoe dan ook respect voor de manier waarop ze het keer op keer aandurven risico’s te nemen.
‘Seeka’ is geen klassieker. Wel een buitengewoon visitekaartje van een veelbelovende jonge band.
Album verdeeld door Rough Trade