Silicon – Personal computer: virtuele realiteit

door Arnout Coppieters

“Never be lonely / personal computer / someone that’s listening / personal computer”, zo gaat de eerste zin, ingesproken door een robotachtige stem die vermoedelijk een computer moet voorstellen, van ‘Personal computer’. De titelsong én opener van de plaat vervolgt met een melodietje dat zo op de laatste worp van Unknown Mortal Orchestra had kunnen staan. Dat mag niet verbazen, aangezien Silicon de broer van UMO-opperhoofd Ruban Nielson is en de nodige gastbijdragen leverde op diens laatste ‘Multi-love’. Verder is Kody Nielson een volbloed Nieuw-Zeelander en voormalig frontman van The Mint Chicks.

Een intro met een autotune-stem, dat ruikt voor ons naar het begin van een (weliswaar kort) conceptalbum. Nielson wil met ‘Personal computer’ de verwevenheid van de moderne samenleving met de technologie en de eenzaamheid die daaruit voortvloeit aankaarten. De mens mist volgens Kody contact in en met de echte wereld en compenseert dat door in het virtuele universum op pad te gaan. Songs die ‘Cellphone’ of ‘God emoji’ heten passen dan ook perfect in dat plaatje.

Ondanks de negatieve weerklank die Silicon aan die virtuele realiteit wil geven, hoef je niet meteen aanstoot te nemen indien je het oneens bent met de boodschap van het werk. De nummers zijn stuk voor stuk best genietbaar, tenzij je een afkeer hebt van autotune, computergestuurde stemmen en allerlei elektronische blieps. ‘Personal computer’ biedt bovendien allesbehalve eenheidsworst. ‘God emoji’ is de digitale indiepopversie van een zwoele zaterdagavondklassieker, ‘Burning sugar’ de hitsige dansvloerfiller die erop volgt. Dat is tegelijkertijd misschien ook net de zwakte van dit conceptalbum, dat het centrale idee te gemakkelijk naast je neer te leggen is omdat de boodschap te weinig pertinent overkomt.

Laat dat zoals vermeld geen domper op de muziekvreugde zijn. ‘Personal computer’ is een alleraardigste poging van Nielson om zijn eigen carrière te vervormen naar de persona van Silicon. Dit is een indiepopplaat die je kort meeneemt naar een andere wereld en waar het aangenaam vertoeven is.