Sinkane gooit de risico’s overboord op ‘Life & livin’ it’

door Martijn Bas

Het is moeilijk om geen sympathie te hebben voor Ahmed Gallab, de muzikale duizendpoot achter Sinkane. Met dit zesde album wil hij zowel de geneugten als de tegenslagen van het leven vertolken met een optimistische insteek, een tegengewicht voor de naargeestige tijden waarin we dezer dagen vertoeven. De multi-instrumentalist vermengt ditmaal eveneens zijn Soedanese roots met pop, r’n’b en reggae. Wil dat zeggen dat we meteen onder de indruk moeten zijn van ‘s mans nieuwste telg? Allesbehalve, al kan het opgewekte ‘Life & livin’ it’ wel soelaas bieden na een zware dag.

Hypnotische opener ‘Deadweight’ wekt verwachtingen: de repetitieve electronica en krautrock-grooves weten ons moeiteloos te bezweren. Die roes is helaas erg kortstondig, want we worden wakker geschud door een reeks lichtvoetige, dansbare Soedanese pop, overgoten met een stevige scheut positiviteit. Gallab doet ons met z’n falsetto zang eventjes geloven dat we ook zorgeloos een weg kunnen banen door het leven, vooral op de reeds gekende single ‘U’huh’ en het subtiele funky ‘Theme from life & livin’ it’.

Al snel is het duidelijk dat dit plaatje ontdaan is van alle scherpe kantjes die de voorgangers net aantrekkelijk maakten. De psychedelische uitspattingen of het free-jazz gefrunnik waren al langer achterwege gelaten, maar voorgaande langspeler ‘Mean love’ kon tenminste nog putten uit sterker songmateriaal. Sinkane verliest zichzelf hier in Afropop clichés en de songs zijn te steriel om te intrigeren. ‘Favourite song’ en het aanstekelijke ‘Telephone’ redden dit brave, doch swingende album nog net van verdrinking in de poel der middelmatigheid.

‘Life & livin’ it’ zet wél aan tot bewegen : door de funky gitaartjes, groovy baslijnen en Fela Kuti ritmes is het haast onmogelijk is om stil te staan. Stilstaan doen we best ook niet bij de met banaliteit uitpuilende teksten. Dat we na één luisterbeurt zowat elk nummer mee kunnen kwelen zegt genoeg. Oog voor detail is er wel op compositorisch vlak: of het nu een bepaalde drumfill betreft, wat panfluit hier of een trompetje daar – over elk instrument is nagedacht en past keurig in de mix. Gallabs verleden als sessiemuzikant bij onder andere Yeasayer en Caribou zit daar wellicht voor iets tussen.

Dat Sinkane een groter publiek wil bereiken en voor een meer commerciële aanpak gaat, daar kunnen we enigszins nog begrip voor opbrengen. Het ontbreken van enige originaliteit en simpelweg het afropop sjabloon kopiëren, komt ons echter te goedkoop over. Gallab slaagt er wel in om gedurende negen songs een levenslustige vibe te verspreiden en dat was uiteindelijk toch de opzet. ‘Life & livin’ it’ is geen sensationele luisterervaring, wel ideaal om het hoofd eens te ledigen.