Soccer Mommy schiet niet altijd raak op debuut ‘Clean’

door Mattias Goossens

Nee, ‘Clean’ is geen verwijzing naar de met modder doordrenkte truitjes en scheenbeschermers die Soccer Mommy wekelijks in de wasmachine propt. De twintigjarige Sophie Allison is geen moeder, heeft niks met voetbal maar maakt op ‘Clean’ wel schoon schip met haar liefdesperikelen. Negen nummers en een interlude lang prikkelt ze met haar slaapkamerschrijfsels de buitenwereld, het ene al wat beklijvender dan het ander.

Allison groeide op in Nashville, bedevaartsoord voor countryartiesten en een soort Bobbejaanland voor ambitieuze singer-songwriters (met bookers, labels en anders scouts als voornaamste attracties). Als tiener luisterde ze bovengemiddeld veel naar Taylor Swift, die als veertienjarige al deelnam aan talentenjachten in Nashville en er later ook kwam wonen. Allison haalde haar aan als grote inspiratiebron bij het schrijven van nummers, net als de directheid van Mitski. Ze scherpte haar pen op enkele ep’s, waarvan vorig jaar de toepasselijk getitelde compilatie ‘Collection’ verscheen. Vooral het drieluik ‘Out worn’, ‘3 am at a party’ en ‘Inside out’ is daarop het beluisteren waard.

Op haar studiodebuut maakt Soccer Mommy de belofte van “artiest om in de gaten te houden” slechts deels waar. Haar nummers zijn gedrenkt in liefdesverdriet; in plaats van zelfmedelijden gaat ze voor een aaneenschakeling van teleurstellingen en hier en daar wat verbittering (‘Flaw’) en jaloezie (‘Last girl’). Als geheel kan ‘Clean’ helaas niet volledig overtuigen. Daarvoor kerft ze net iets te vaak met hetzelfde mesje dat op den duur z’n scherpte verliest. Waar generatiegenoten Julien Baker en Phoebe Bridgers vastberaden naar de keel grijpen, tast Soccer Mommy nog iets te voorzichtig in het rond.

In tegenstelling tot haar Bandcamp-materiaal kreeg Soccer Mommy deze keer een volledige band en een studio tot haar beschikking. Daar profiteert ze gretig van: in opener ‘Still clean’ hoor je haar plots naar je rechter gehoorkanaal springen, terwijl er in ‘Skin’ en ‘Your dog’ subtiel enkele gitaren ontsporen op de achtergrond. Dat laatste nummer is dankzij het hoge meezinggehalte en zelfverzekerde energie het hoogtepunt van het album. Het meeslepende ‘Blossom (wasting all my time)’ is dan weer een ontroerend pleidooi voor leren loslaten. Tussendoor ontbreken er helaas nog enkele sterke nummers om onze aandacht de hele rit vast te houden. Gezien haar jonge leeftijd en het potentieel dat ze op ‘Clean’ toont, komen die er ongetwijfeld in de toekomst.

Soccer Mommy speelt 14 september in DOK Gent (info & tickets).