Stereophonics zijn sinds het begin der dagen hot in Groot-Brittannië, en na de eeuwwisseling moest ook de rest van de wereld eraan geloven. Hun vakkundig gearrangeerde Britrock met de geweldige stem van frontman Kelly Jones zal daar vast voor iets tussen zitten. Hits als ‘Have A Nice Day’ en ‘Dakota’, wie kent ze niet? Jaren na datum vestigen deze songs zich steeds meer bij de echte Britse klassiekers, en blijft ook de groep zelf op een succesvol elan platen uitbrengen. ‘Graffiti on the Train’ is hun inmiddels achtste worp in vijftien jaar tijd.
Nummers als ‘We Share The Same Sun’ en ‘Graffiti on the Train’ geven tijdens het eerste kwartier van de plaat het handelsmerk van Stereophonics perfect weer: vakkundige, groots opgezette songs die rustig op gang komen, om vervolgens op een meestal licht tragische manier te exploderen. Single ‘Indian Summer’ behoudt min of meer deze kenmerken, maar gaat een iets vrolijkere en meer uptempo kant uit. Aanstekelijke gospelkoortjes en gitaarriedeltjes krijg je er gratis en voor niets bij.
Met ‘Catacomb’ krijgen we vervolgens minder lichtvoetig werk voorgeschoteld. De zware oversturing en catchy riffs roepen zowaar een streepje Millionaire op, terwijl de zelfverzekerde vocals een Britse flair bezitten die ons direct aan Miles Kane doet denken. Ideaal voor een stevig autoritje, maar hou je gaspedaal in het oog.
Het tweede deel van de plaat weet net iets minder te beklijven, ook al is het vakmanschap duidelijk hoorbaar in de afwerking van de nummers. ‘Been Caught Cheating’ is voorzien van een laidback en bluesy sfeertje, ‘Roll The Dice’ tovert een subtiele blazerssectie tevoorschijn en het met strijkers doordrenkte ‘Violins and Tambourines’ beschikt over een ronduit spannende opbouw naar het einde toe. De Britten weten hoe ze een song moeten kneden tot een passend geheel, al is dit buiten een aantal mooie details iets te veel op automatische piloot om de vonk helemaal te doen overslaan.
Stereophonics weet duidelijk waar het mee bezig is en heeft genoeg muzikale passages in de aanbieding om elke fan een toffe luisterervaring te bezorgen, maar echt verrassen doen ze met deze plaat niet. Kortom: zeker niet slecht, hoogstaand is echter nog net wat anders.
Dit album wordt verdeeld door PIAS