The Postelles zijn vier jonge kerels uit New York. Ze hebben de rollen mooi verdeeld: Daniel Balk is de zanger en speelt af en toe eens een stukje gitaar, Billy Cadden zit achter de drums, David Dargahi is leadgitarist en John Speyer bespeelt de bas.
Op hun debuut willen ze ons terug meenemen naar de rock van de jaren ’60 en ’70. De muziek leunt aan bij de vroege punkrock van Elvis Costello (denk ‘Pump It Up’) en doet soms denken aan The Kooks, met minder “ooh’s”. De teksten van Balk missen diepgang maar de prioriteiten van The Postelles liggen duidelijk elders: gewoonweg leuke muziek maken. Vooral de vier nummers die werden geproduceerd door Albert Hammond, Jr. (The Strokes) springen eruit en zetten zonder twijfel het publiek al aan het dansen tijdens de voorprogramma’s van Kings Of Leon en Vampire Weekend.
Het album kent te weinig afwisseling om te blijven boeien maar ‘White Night’, ’123 Stop’ en ‘Can’t Stand Still’ blijven in je hoofd zitten, en zitten daar nog dagenlang vast. Toch een veelbelovend debuut.
Album verdeeld door Bertus