Various Artists – PC Music, vol. 1: hits in een foute verpakking

door Thomas Konings

Wie dacht dat PC Music samen met het jaar 2014 zou verdwijnen, had het goed mis. De crew van Cook en co manifesteert zich in 2015 misschien wel prominenter dan in het voorgaande jaar. Vooreerst is het label dit jaar overal van op SXSW tot in Dour te zien. Daarnaast staan platen van Hannah Diamond en GFOTY in de steigers en wordt het concept duidelijk nog verder uitgewerkt. Zoals het echte popsterren (zeker zij die beïnvloed zijn door Aziatische pop) betaamt, krijgt elk lid van de PC Music-familie een eigen karakter. A. G. treedt daarbij duidelijk naar de voorgrond als de nerdy spilfiguur, terwijl GFOTY de op geld en mannen beluste wildebras speelt en Spinee een hond voorstelt. Een livestream annex reality-show moet er binnenkort zelfs voor zorgen dat je alle mannen, vrouwen, huisdieren en ander PC Music-gedierte vanbinnen en vanbuiten kent.

Het eerste compilatie-album van het label lijkt dan ook vooral een release om traditionele muziekconsumenten een PC Music-introductie te geven. Wie nog niet vertrouwd is met de back catalogue van het collectief krijgt zo ineens een goed beeld van alle verschillende, doch homogene geluiden. Wie de doldwaze waanzin de komende maanden dan weer tijdens het grote offensief ontdekt, zal zijn Spotify-lijstje meteen kunnen bijwerken.

Compilaties blijven vaak echter een problematisch gegeven en ook deze verzamelaar ontsnapt niet aan de kwalijke complicaties. Eerst en vooral biedt de langspeler weinig tot geen meerwaarde tegenover een uitgebeende selectie van ondergetekende zijn SoundCloud-likes. Alle songs van het album zijn immers al eens op het internet verschenen en bovendien ligt de selectie nogal voor de hand. Het gevolg is dat het verrassingseffect van ongeveer elke mix die van eender welke PC Music-artiest ooit verschenen is, ontbreekt. Out of the box denken bleek tot nu toe steeds de kwaliteit van de hyperpopartiesten; dat is niet bepaald wat de jongens en meisjes op deze plaat doen. Verder mist consistentie. Hoewel alle nummers eenzelfde bouncy, fizzy, sprankelende, fluoroze, synthetische, vederlichte, quasi-creepy en glinsterende esthetiek hanteren, is het verschil tussen de rommelige en ronduit irritante sound van GFOTY en bijvoorbeeld het mierzoete ‘Laplander’ van easyFun te groot.

Dat wil gelukkig niet zeggen dat de afzonderlijke nummers niet meer waanzinnig zijn. Hannah Diamond is de ster van deze eerste uitgave met twee eigen songs en een feature op ‘Keri baby’. Niet alleen klinkt haar eigen geretoucheerde chipmunkstem schattig en zijn de lyrics bijna vertederend, ook weet ze er steeds weer voor te zorgen dat de luisteraar zich kinderlijk euforisch of #emotional voelt. A. G. Cook en easyFun gaan dan weer enkel voor dat eerste gevoel, met bangers die nog het meest tot hun recht komen bij Fristifeestjes waarop urenlang Mario Kart gespeeld wordt. GFOTY en Lipgloss Twins vertegenwoordigen een tweede, meer radicale en minder instant genietbare strekking binnen het genre, met werk dat als bedoeling heeft je hersenpan overhoop te gooien. Hoewel mixen van Girlfriend Of The Year al duidelijk gemaakt hebben dat haar materiaal vooral goed uit de verf komt in zo’n context, moet je na meerdere luisterbeurten het schizofrene, maar o zo indringende effect van de muziek wel erkennen.

Uiteindelijk komt ‘PC Music, vol. 1’ over als een niet erg verrassende toegift aan het huidige systeem, niet per se bedoeld als coherente langspeler of snoepje voor recensenten. Als dat nodig is om de kas te spijzen met het oog op grootste plannen, maken wij er echter geen probleem van. Op een volgende homeparty kunnen we nu immers ook de grootste PC Music-hits de Spotify-dj-booth laten passeren.

Meer over PC Music vind je in deze feature over SOPHIE of deze feature over het label op zich.

PC Music website