Wet overstijgt niet het niveau van singlesband op ‘Don’t you’

door Beau Janssens

De slowjam is al een tijdje aan een serieuze comeback bezig dankzij artiesten als The Weeknd, Kelela en FKA Twigs. De heren en dame van Wet vielen eind vorig jaar op met een paar knappe singles die helemaal in dat rijtje passen, maar wel een interessante en lichtere aanpak lieten horen in tegenstelling tot de dikwijls zware en donkere beats van hun generatiegenoten. De buzz-meters sloegen dan ook onmiddellijk in het rood en het werd hard uitkijken naar hun debuut dat nu in de vorm van ‘Don’t you’ eindelijk in de rekken ligt.

Zes van de elf nummers op deze langspeler werden al op voorhand gelost en waren stuk voor stuk pareltjes zoals we ze al lang niet meer gehoord hadden. Wet brengt vederlichte r&b met niet meer dan piano, een sprankelende gitaar en heel subtiele beats met daarbovenop de tengere stem van zangeres Kelly Zutrau. De rest van het album haalt met gemak het niveau van de singles en elke song benadert op zich de popperfectie, waarbij wij de nadruk willen leggen op het gegeven “elke song op zich”.

Want daar knelt het schoentje van ‘Don’t you’. Zet al deze hits achter elkaar en het wordt pijnlijk duidelijk hoe verschrikkelijk hard ze op mekaar lijken. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, al mist de stem van Zutrau echte persoonlijkheid om een volledig album te dragen en wordt de clichématige thematiek (verliefd op een bad boy) ook behoorlijk snel monotoon. Het succesrecept wordt tot de laatste druppel uitgemolken en van enige variatie is amper sprake. Het zorgt ervoor dat je het na ongeveer drie liedjes al wel weer gehoord hebt en het een saaie bedoening wordt om de plaat van begin tot einde te beluisteren. We horen nog een korte opflakkering bij de tempowisseling van ‘All the ways’, maar die wordt snel de kop ingedrukt door meer van hetzelfde.

Van te veel zoetigheid krijg je buikpijn en een plakkerige mond en dat is hier zeker het geval. Op zich smaken de nummers heel erg goed en behoren ze nog steeds tot het sterkste dat we de laatste tijd hoorden. Gooi ze echter allemaal op een hoop en ze verliezen al hun magie. ‘Don’t you’ is op die manier een semi-teleurstelling en het wordt afwachten of Wet alsnog andere paden kan betreden of voor altijd een singlesband blijft (waar zeker ook niets mis mee is).

Album verdeeld door Sony

Website Wet