Years & Years zoekt tevergeefs naar de Heilige Graal van popmuziek op ‘Palo santo’

door Naomi Hubert

Drie jaar liet Years & Years ons wachten op tweede album ‘Palo santo’. Debuut ‘Communion’ werd in 2015 als publiekslieveling onthaald en sindsdien werd het Britse trio als een hitlijstenkanon beschouwd dat mikt op melige en frisse synthpop met hier en daar een donker kantje. ‘Palo santo’, een alternatief voor wierook en in het Engels vrij vertaald als ‘holy wood’, bewandelt het sacrale pad verder dat Years & Years subtiel betrad met de voorloper, daarentegen neemt de nieuwste wat meer afstand van het duistere en is ze meer op het commerciële publiek gericht.

Dat frontman Olly Alexander graag flirt met het spirituele werd al snel duidelijk bij het ontwikkelen van de band. Het mysterieuze karakter van zijn podiumpersona is uiterst charismatisch en werd zonder meer het hoofdkenmerk van de nieuwe plaat met titels als ‘Karma’, ‘Hallelujah’ of ‘Preacher’. Eerst kregen we vier teasers van de band waarvan we albumopener ‘Sanctify’ het meest wisten te appreciëren. Het behoudt de mystieke sfeer en het dubbelzijdige karakter van de band het best. ‘All for you’ daarentegen bevestigde dan weer ons voorgevoel dat de slinger toch meer zou hellen naar de mainstreampop. Toegegeven: je wordt verdomd vrolijk van dit uiterst dansbaar nummer, als is het op zich niet meer dan een zoveelste zomers radiohitje. 

Britney Spears, Michael Jackson, J.Lo: ze behoren allemaal tot de inspiratiebronnen van de frontman. Daardoor is het des te voorspelbaarder dat Alexander de meer commerciële tour uitgaat. Alhoewel het grootste deel van de plaat niet verrast, zitten er toch wel enkele nummers tussen die de moeite waard zijn. We slingeren voortdurend tussen bombast en sensualiteit, waarbij ‘Palo santo’ balanceert op het zwiepende koord. ‘Rendezvous’ flirt bijvoorbeeld met psychedelica maar vervalt in een clichématig house-nummer. Het titelnummer is dan weer een halve eightiesballad, terwijl ‘Hallelujah’ vindingrijke dance is die we gretig in onze zomerse afspeellijsten slepen.

Na veertien nummers (van de deluxe-versie) blijven helaas vooral de voorspelbare clichés hangen. Puberale kalverliefdes zijn nooit ver weg, elk nummer smeekt om meegezongen te worden en de vaak eentonige instrumentatie wordt naarmate het album vordert steeds vermoeiender. We hadden gehoopt op iets meer duisternis zonder de typische beeldspraak. (“Is there a dark before the dawn? Is this a problem or solution? in ‘Karma’). Op voorganger ‘Communion’ kregen we hier en daar nog een originele insteek met ‘Real’ of het passionele ‘Take shelter’. Op ‘Palo santo’ bouwt alles voort op de hits ‘King’, ‘Desire’ en ‘Shine’. Dat je er alsnog goedgezind van wordt, is op zich al een prestatie.

Naarmate je door ‘Palo santo’ ploetert merk je hoe de deuren naar een groter publiek steeds wijder open gaan staan. Meer mensen om samen met Alexander popmuziek als religie te aanbidden, met hem achter het altaar.

Years & Years speelt donderdag 7 februari in de Lotto Arena (info & tickets).