Trix en Johannes Genard (School Is Cool) gaan samen op zoek naar de zes meest beloftevolle Antwerpse pop- en rockbands van het moment, om ze de kans te geven om verder te groeien en door te breken. In de prijzenpot zitten onder andere gratis repetities, een clubtour, studiotijd, een concert in Trix, advies, coaching en nog veel meer. Een van de bands krijgt zelfs de eer om zich een heel jaar lang artist in residence van Trix te noemen. Uit 666 inzendingen werden zestien gelukkigen bekendgemaakt die zich live op het podium mogen bewijzen en zo een plek in de finale kunnen bemachtigen.
Op vrijdag 25 september krijgen Tin Fingers, Felix Pallas, The Girl Who Cried Wolf en I’m The Hug hun kans. Op 26 september kan je Netwerk, Seizoensklanken, Wolf Pause en lohaus aan het werk zien. Een week later, op vrijdag 2 oktober, zullen O Gares, Bigmouth, Freaks Up Front en WHYES hun eer verdedigen. Als laatsten mogen op 3 oktober Equal Idiots, Psychonaut, Sky Harvester en Sunbourne aantreden.
Indiestyle zit mee in de jury van dit provinciale concours en we maken ons huiswerk samen met onze lezers. Vandaag komt I’m the hug aan bod, met foto’s van Agathe Danon.
Naam: I’m the Hug
Rocksterrenbeeld: Keaton Henson, Joanna Newsom, Laura Marling, Lucy Rose, Daughter, FKA twigs, Sylvan Esso, Nirvana, Local Natives, 80’s dans muziek, salsa, … Letterlijk alles kan mij beïnvloeden en inspireren.
Plaats van eerste repetitie: Mijn slaapkamer
Gevoel na eerste repetitie: “I gotta get better at this”
Dit was mijn beste optreden:
Dat vind ik een moeilijke. Ten eerste heb ik nog niet zo veel optredens gedaan en ten tweede hangt het ook van zoveel dingen af of een show goed is of niet. Als ik er dan toch een moet kiezen, dan is het mijn optreden op Effenaf in Tielen. De tent stond vol maar het was totaal het verkeerde publiek voor mijn soort muziek. Desondanks was iedereen laaiend enthousiast, wat resulteerde in een paar hilarische momenten. Mijn muziek kan soms hard aankomen, zeker op mezelf. En dit publiek maakte alles veel lichter en plezanter. Daarom voelde het voor mij veel beter.
Dit was mijn slechtste optreden:
Even moeilijk om te zeggen. Ik zou zeggen een van mijn eerste shows, omdat ik nog niet goed wist hoe ik moest omgaan met live spelen, het technische deel van de zaak en de aandacht waardoor ik redelijk zenuwachtig was. Maar ja, oefening baart kunst!
Droom-venue om op te treden:
In België: DE Studio, Het OLT, Pukkelpop
In de Wereld: SXSW, Coachella,… gotta dream big :)
New York of Los Angeles? New York
Dit is onze beste vriend: Singer-songwriter, Alternative, Electropop, Folk, …
Dit is onze grootste vijand: Hardstyle.
Favoriete Belgische bands van het moment:
Soldier’s Heart en Robbing Millions, twee bands die ik al een paar live heb gezien en die goed blijven. En Dans Dans. Oh, en STUFF.! Heb ik nog maar één keer live gezien maar wat een band!
Favoriete Belgische solo-artiesten:
LTGL is een jonge Belgische producer die nu helemaal in de hoogte aan het schieten is. Het is niet helemaal mijn stijl maar is bewonder hoe hij de grenzen van muziek opzoekt. Naar mijn gevoel zit België wat schaars als het op goede singer-songwriters aankomt, wat ik spijtig vind. Of misschien ken ik ze gewoon nog niet :) Ik heb wel onlangs Reena Riot zien optreden in de Korsakov en ik was aangenaam verrast, daar gaan we hopelijk nog meer van horen dit najaar!
Als die mij vragen als back-upzangeres, dan ben ik direct weg:
Beyoncé natuurlijk :D En Lucy Rose, Laura Marling, Gabriel Rios, Lamb,… Ik zou het al heel snel een eer vinden om met iemand mee te mogen zingen.
Dit instrument bespeel ik het liefst:
Ik wissel af tussen gitaar en piano. Ik vind gitaar leuker om op te spelen ook al heb ik niet veel ervaring met het instrument. Ik schrijf sneller nummers op gitaar maar de nummers op piano zijn meestal beter omdat ik al veel langer piano speel en dus meer complexere nummers kan schrijven.
Dit zijn gesneuvelde alternatieve bandnamen:
Geen, I’m the hug was mijn eerste gedacht en meteen boenk erop. Mijn muziek is redelijk gezellig, intiem, soms grappig en onverwachts en ik denk dat dat alles is wat een knuffel zou moeten zijn. Mensen kruipen ook dichter bij elkaar met mijn muziek, heel leuk om te zien.
Dit is de grappigste lyric van onze tekstschrijver:
“Ik zeg altijd: hoe meer zielen, hoe zieliger” uit ‘Broos’ (met dank aan Yordi Van den Brande en Ignace Verhoeven)
Dit vindt ons mama van mijn muziek:
Mijn mama is mijn grootste fan.
Dit vindt mijn pa van mijn muziek:
Mijn papa vindt mijn muziek heel goed maar is wel kritisch. Het mist soms wat diepte of instrumentale gelaagdheid en hij is altijd de eerste om me daarop te wijzen.
Dit vindt mijn broer van muziek: “vree shoon wee”
Ik ga op tour en neem:
Mijn instrumenten, mijn notitieboekje, een goed boek, mijn Ipod en Laptop, een shitload aan kleren en heel, heel, heel veel eten.
Royco minute soup of miracoli spaghetti?
Minute soup!
Ik ga op tour en neem mee:
Mijn broer, om te filmen en foto’s te trekken ; mijn papa, voor alle technische dingen ; vrienden, voor de fun
Wat was er eerst, de tekst of de muziek? De muziek
Favoriete muziekdocu:“Cobain: Montage of Heck”. Daar was ik toch een week niet goed van.
De titel van mijn eigen muziekdocu is: “Watch me dive”
Kom je ook kijken? Meer info hier!