Plonsjes: twaalf nummers die wij momenteel op repeat hebben staan

door Thomas Konings

In de Plonsjes van deze week noteren we een opvallende 2 op 2 voor de Australische popsensatie Troye Sivan, die zijn langverwachte tweede plaat dit voorjaar uitbrengt. Na het succes van ‘A crow looked at me’ (nummer 6 in onze lijst van favoriete albums uit 2017), blijft Mount Eerie daarnaast verdergaan op zijn indrukwekkende elan. Zowel Jens als Mats kozen tot slot nog een nummer uit de nieuwe Posh Isolation-compilatie, het hele werk een luisterbeurt schenken lijkt dus wel aangeraden.

Mount Eerie – Distortion

Mount Eerie a.k.a. Phil Elvrum zet de moeizame verwerking van het overlijden van zijn echtgenote verder. ‘Distortion’ ligt in het verlengde van zijn spaarzame rouwplaat ‘A crow looked at me’. Hier is ons gebazel overbodig. Luister en geniet van de epische tekst, de mompelende gitaar en de distortion op ‘Distortion’. (Mathias)

The Orielles – Blue suitcase (disco wrist)

Hoe lang houd jij het vol in een wasmachine? Als je je ogen sluit en heel hard aan ‘Blue suitcase (disco wrist)’ denkt, kan je wel een paar seconden winnen voor het zeepwater en de onzachte ontmoetingen van je hoofd met de trommel je nekken. The Orielles draaien en kolken met de nodige groove en evoceren zo zowel de Tame Impala-tijdsgeest als die ene jolige single van B-52’s. Dat iedereen wacht op het refrein is de bluts met de buil. (Jens)

Drowse – Quickening

Twintig te bruin gebrande marshmallows geregen op twintig in gedachten verzonken stokken. (Jens)

Mini Esco – Dreamer

Soms valt het smeltende poolijs op een xylofoon. Zonder mijn te kort schietende kennis over electronicagenres en ritmebewegingen bloot te leggen, kan ik ‘Dreamer’ van Mini Esco niet beschrijven. Belangrijker is dat deze introspectieve, dystopische banger (is dat al in de richting?) een van de vierentwintig even prikkelende nummers op de compilatie ‘I could go anywhere but again I go with you’ van Posh Isolation is. Beschouw dit voorproefje dus gerust als het begin in plaats van het einde van je muzikale dag. (Jens)

Gazelle Twin – The dream ends

Onrust en spanning zijn de twee termen die Gazelle Twin zowat het best belichamen. Dat de Britse een bijdrage levert aan ‘In death’s dream kingdom’, de nieuwe compilatie van Houndstooth, moet dan ook niet verbazen. Het label omschrijft de verzameling als “dark music for dark times”. De combinatie van Elizabeth Bernholz’ kenmerkende fluistermantra’s en repetitieve, verontrustende synths in ‘The dream ends’ sluit daar naadloos bij aan. De draad van haar laatste plaat ‘Unflesh’ wordt terug opgepikt met een stevige post-apocalyptische toets. (Pascal)

Okay Kaya – IUD

Misschien ken je Okay Kaya nog van de bescheiden hitjes die ze in 2015 scoorde met ‘Damn gravity’ en ‘Clenched teeth’, en zo een kleine hype ontketende. De naar New York geëmigreerde Noorse lijkt de afgelopen drie jaar vooral te hebben gevuld met acteer- en modellenwerk, maar gaf gelukkig ook haar muziekcarrière niet op. ‘IUD’ is het eerste nummer van haar te verschijnen debuutalbum en illustreert perfect waarom het loonde om haar nooit onder de radar te laten glippen. Opgebouwd rond het zinnetje “Baby you’re so baby / but I don’t want your baby” laat Kaya er haar stem heerlijk moeiteloos over de instrumentatie glijden terwijl ze veilige seks en anticonceptiva bezingt. (Mats)

Puce Mary – I pray for deliverance, the size of my desires

Posh Isolation is voornamelijk gespecialiseerd in ambient , maar op ‘I could go anywhere…’ wordt die focus enigszins verlegd. Meer dan eens passeert een nummer dat tussen club en huiskamer schippert. Hoogtepunt ‘I pray for deliverance, the size of my desires’ van household name Puce Mary zou in geen een van de twee goed werken maar het jaagt je wel de stuipen op het lijf. (Mats)

Troye Sivan – The good side

Ik had nooit gedacht dat Troye Sivan zo’n boeiende muziek zou gaan maken, maar het is zover. Na ‘My my my!’ is er nu ook ‘The good side’. De voormalige Youtubester neemt de voet even van het gaspedaal en brengt een liefdesballad met een twist. Schaars ondersteund door gitaar en piano, maar het zijn de electronica-arrangementen die het nummer zo bijzonder maken. ‘The good side’ lijkt elk moment te kunnen openbarsten en het is in die anticipatie dat het z’n grootste kracht vindt. Openbarsten doet het gelukkig nooit, het blijft pulseren aan de oppervlakte en dat is meer dan genoeg. (Mats)

Bristletongue – Daisy chain

‘Daisy chain’ van Bristletongue is emo-indierock en het is 100% juist gedaan. (Mats)

Cash Rivers and The Sinners – Goddamn lookit my phone got wet

Robert Pollard is de Lucky Luke van de popmuziek: de man die sneller albums uitbrengt dan zijn schaduw. De ex-sheriff van Guided by Voices, besloot om onder het pseudoniem Cash Rivers and The Sinners zijn countrydemonen uit te drijven. ‘Goddamn lookit my phone got wet’ is de titel en tevens de volledige tekst van het eerste nummer dat van het zijproject werd gedeeld. Als je hedendaagse country haat, zul je na het luisteren van dit dingetje weer exact weten waarom. (MD)

Preoccupations – Espionage

Het nieuwe album van Preoccupations mag dan gaan over depressie en zelfsabotering, met ‘Espionage’ lijken eigenlijk net goede tijden verzekerd. Het nummer heeft een dansbare new wave-feel die misschien wel een nieuwe richting inluidt voor de band rond Matt Flegel, en heeft alles om een anthem te worden. Repetitief is deze eerste single uit ‘New material’ zeker, maar de rauwe energie zorgt ervoor dat je alleen maar met vuist in de lucht kan mee scanderen. “Change is everything / but it’s nowhere to be found“. (Thomas)

Young Fathers – In my view

Als Young Fathers vroeger nog wat schurkte met de apathische genre-bending waar alt-J groot mee geworden is (don’t @ me), dan mag het zich momenteel misschien wel de spannendste Schotse band van het moment noemen. Na ‘Only God knows’, een tijdloze tour de force, heeft het trio met ‘In my view’ opnieuw een episch nummer geschreven dat barst van de emotie. De bombast wordt verpakt in een introspectief jasje, de kunstzinnigheid krijgt vorm in een verslavende popstructuur en de stem van Alloysious Massaquoi schreeuwt wanhoop op de mooist mogelijke manier. Check ook de video! (Thomas)

Foto: Gazelle Twin (Damon De Backer), Preoccupations (André Joosse) en Young Fathers (Xavier Marquis)