Plonsjes van de week #18: de tien nummers die je de voorbije week niet mocht missen

door Jens Van Lathem

Het is waarschijnlijk al eens gezegd en geschreven, maar de lelijkaard hiernaast deed er me sterk aan denken: onze plonsjescrew (deze week zijn dat Matthias Desmet, Thomas Konings en Jens Van Lathem) is werkelijk van alle markten thuis. Oude rockers? Geen probleem. Nieuwe samenwerkingen? Steken we in onze zak. Ambient? Hebben we de perfecte koptelefoons voor. Internetextravaganza? Onze pulls hebben meer kleuren dan de gemiddelde luisteraar kan zien. Lawaai uit een garage of een slaapkamer? Ontdek het hieronder zelf.

Nick Cave & The Bad Seeds – Jesus alone

Onze schrijvers waren zelden enthousiaster bij een singlereview dan afgelopen donderdag toen Nick Cave dit bloedmooie nummer op de wereld losliet. Hem geen plaatsje gunnen tussen onze plonsjes, dat kon onze redactie dus niet over zijn hart krijgen. (MD)

Soft Hair – Lying has to stop

Connan Mockasin en LA Priest hebben samen een plaat opgenomen als Soft Hair en ‘Lying has to stop’ is de eerste muziek die we van het duo te horen krijgen. Terwijl de twee het gekste in mekaar naar boven halen, is er meer dan genoeg ruimte voor een echte, goede song. Het lijkt alsof Sam Dust de Nieuw-Zeelander zijn inspiratie weet te kanaliseren in een echt hitje, dat tegelijk catchy, melancholisch en dromerig is. (Thomas)

Santa Muerte – Cuz of u ft. RULES

Laat me deze jongens even voorstellen: Santa Muerte is een producer die enige internetbekendheid vergaarde met bootlegs voor GHE20G0TH1K, een Amerikaanse feestje dat een grote invloed heeft op de hedendaagse electronica-scene. Rules komt dan weer uit het kamp van Bala Club, dat in de UK dan weer schijnbaar legendarische party’s organiseert. Samen hebben ze een nieuw nummer ‘Cuz of u’ dat echt wild gaat. Het doet me een beetje aan Crystal Castles denken, maar heeft uiteindelijk een heel andere achtergrond met z’n sadboy-invloeden en internetrave-esthetiek. (Thomas)

Sampha – Blood on me

Sampha is alweer aan het derde voorsmaakje van z’n debuutalbum toe. Ook deze keer is het raak. ‘Blood on me’ toont een gechargeerde artiest, die zich met zijn iconische stem volledig smijt in de zanglijnen. De productie, die de alternatieve-soulzanger ineen knutselde samen met Rodaidh McDonald, mag er eveneens zijn. Pianoklanken, echo’s en stotterbeat met koebel geven het nummer een lekkere spin. Na een rustige break keert de song hypnotiserender dan ervoor terug: dit is slimme, tijdloze popmuziek. (Thomas)

Croatian Amor – An angel gets his wings clipped

Hoewel je misschien nog niet van hem gehoord hebt, is Loke Rahbek bezig aan een indrukwekkend jaar. Als lid van drugsminnend, goed tweetend, cooler dan cool synthpop-slash-coldwave-collectief Lust For Youth bracht hij z’n bekendste werk uit, daarnaast maakte ie nog meer indruk met de vijfkoppige ambientsupergroep Body Sculptures (‘A body turns to Eden’ bevat een paar ongeëvenaarde pareltjes) en bracht hij als labelbaas van Posh Isolation straffe nieuwe releases van Puce Mary en Vanessa Amara uit. Nu is er nog een solo-album onder zijn Croatian Amor-pseudoniem op komst en opener ‘An angel gets his wings clipped’ zet alvast sterk de toon. Vocal samples en een uitmuntend sound-design scheppen een beklijvende sfeer en impressionante luisterervaring. Zie het als een soort hypermoderne ambient, verwant aan werk van jongens als Ben Frost. (Thomas)

Wilco – Someone to lose

Na het feest van vreemde klanken genaamd ‘Star Wars’, lijkt het erop dat Wilco op nieuweling ‘Schmilco’ weer de kaart van slepende, rootsy gitaarpop zal trekken. Ten Getuige ‘Someone to lose’, een zonnig gitaarnummertje dat na een paar luisterbeurten bijzonder vernuftig blijkt opgebouwd te zijn . (MD)

Unable to fully embrace this happiness – Two songs

Bij deze twee nummers (de titel zegt het al) voor de prijs van één, meer nog: een volledige cassette. Al neemt dit dingetje minder dan vier minuutjes van je kostbare tijd in beslag. Geen nood, je trommelvliezen zullen in die korte tijdsspanne danig op de proef gesteld worden. Dat kan eens deugd doen naar het schijnt. (MD)

Adam Bryanbaum Wiltzie – Lithium, the new era

Luister naar die golven, het lijkt wel de muzikale eb en vloed. Dat kan enkel van een lid van Stars of the Lid komen. Ergens zou ik willen dat ‘Lithium, the new era’ in een eeuwige loop in mijn hoofd zit, klaar om mij op te vangen wanneer ik wil vallen en me te beteugelen wanneer ik te hard wil lopen. (Jens)

Klein – Stunt

Al een tijdje geleden geschreven over deze artieste, en dus altijd leuk om te horen dat het best goed gaat met haar. Ook op deze nieuwe is het weer heerlijk struikelen, stuntelen en suffen. (Jens)

Brandon Can’t Dance – 17

Deze is eigenlijk niet zo heel nieuw, maar werd speciaal voor een labelrelease vanonder het slaapkamerstof gehaald en gemastered. Alex G zou er voor gezorgd hebben dat Brandon Can’t Dance zich vanaf heden ook een artiest met een label mag noemen. Thx bro. (Jens)