Release Radar 15.03: naar deze albums kan je voortaan luisteren

door Martijn Bas

Elke vrijdag draait de release-radar van menig muziekliefhebber overuren. Om niet verloren te lopen in Facebookfeeds en Soundcloudprofielen hebben wij de nieuwe albums van deze week voor jullie in een lijstje gegoten.

Benjamin Francis Leftwich – Gratitude

Op zijn derde langspeler ‘Gratitude’ maakt Benjamin Francis Leftwich het goed met zichzelf. In de voorbije jaren ging hij in rehab voor zijn drugsverslaving, vond hij onderdak bij het label Dirty Hit en zag hij zijn fanbasis groeien. Hij uit zijn dankbaarheid in tedere nummers waarin gitaargetokkel meer en meer wordt ingeruild voor donkerkleurige klankpaletten en electronica. De stem van Benjamin blijft gelukkig onveranderd bovenop de gelaagde productie. (Guillaume)

Karen O & Danger Mouse – Lux prima

Het was al van het in 2014 uitgekomen, subtiel sublieme ‘Crush songs’ geleden dat we nog een volledig album van de hand van Karen O mochten verwelkomen. Vandaag brengt ze samen met producer Danger Mouse een nieuwe langspeler uit. De vooraf geloste titeltrack werpt zich in elk geval al op als een huzarenstukje: negen minuten die probleemloos van ambient naar triphop snellen, in het gareel gehouden door een onweerstaanbaar refrein. (Lowie)

Mortier – Mortier

Thomas Mortier (Ministers Van De Noordzee, Yuko, Douglas Firs) heeft een nieuwe band en daar speelt hij meer dan ooit de hoofdrol in. Met Mortier besprenkelt hij de Nederlandstalige indiepop met vrolijk ogende glitters die meer dan eens diepere lagen aanboren. Zijn luisterliederen klinken dan wel naïef, maar het is niet al goud dat blinkt. Schone liedjes vragen om een mooie omkadering, met Senne Guns, Nele Paelinck (School Is Cool), Jesse Maes (Sophia, Hypochristmutreefuzz) en Willem-Alexander Langlet (Emma Bale) is Mortier alvast goed bezet. (Jonas)

Stephen Malkmus – Groove denied

Groove denied’ moet een van de best gekozen albumtitels van 2019 zijn tot dusver, want dat was letterlijk wat er gebeurde toen de ex-Pavement frontman z’n laatste langspeler aan de platenmaatschappij voorstelde en zijn groove vervolgens afwees. Matador stond in 2017 namelijk niet bepaald te springen om het album uit te brengen wegens “te elektronisch”, maar de aanhouder wint en vanaf vandaag is de plaat dan toch voor het grote publiek beschikbaar. ‘Groove denied’ zal de fans beslist niet onverdeeld laten. (Martijn)

The Brian Jonestown Massacre – The Brian Jonestown Massacre

Zoals zowat ieder jaar mogen we ons nog eens opmaken voor een nieuwe van The Brian Jonestown Massacre. Die namen ze op in de Berlijnse Cobra Studios van zanger/bandleider/tiran Anton Newcowbe en wordt uitgebracht in eigen beheer – zoals het een echte doe-het-zelver betaamt. Aan de gekende formule zal ongetwijfeld niet al te veel gesleuteld zijn. Verwacht dus geen mirakels, wel oerdegelijke psychedelische rock à la Spacemen 3 en The Jesus and Mary Chain. (Pieter)

The Caretaker – Everywhere at the end of time (stage 6)

Zo’n drie jaar geleden werd er bij het alter ego van Leyland Kirby, The Caretaker, dementie vastgesteld. The Caretaker besloot daarom zijn verhaal, verdeeld over zes stukken, te delen met de wereld. Elk halfjaar liet de The Caretaker ons even door zijn ogen kijken over hoe het volgens hem is om dementie te hebben. ‘Stage 6’ vormt het sluitstuk van het bijzonder interessante concept dat voornamelijk gaat over de allerlaatste fase van dementie. (Yannick)

The Cinematic Orchestra – To believe

Waar kunnen we nog in geloven wanneer onze wereld alsmaar paradoxaler wordt? Die vraag stelt The Cinematic Orchestra zich op ‘To believe’. Ook het album klinkt weleens paradoxaal, met de al te vlotte stijl van het laatste studioalbum ‘Ma fleur’ (2007) naast pakweg Roots Manuva’s dwingende stem. Een tweede vraag dan: in wie kunnen we nog geloven? In een heel arsenaal aan gastmuzikanten, zo blijkt, uit de entourages van Bonobo, Flying Lotus, Blood Orange en Lianne La Havas. (Staf)

The Comet Is Coming – Trust in the lifeforce of the deep mystery

Vorig jaar scoorde Shabaka Hutchings nog met Sons Of Kemet, deze keer is de spilfiguur van de Britse jazz terug met zijn andere band The Comet Is Coming. ‘Trust in the lifeforce of the deep mystery’ is wel degelijk een nieuw album en geen yogasessie van Ingeborg, en daarop mag het intergalactische carnaval van voorganger ‘Channel the sprits’ weer wat langer duren. (Mattias)