Wegens beperkte tijd en middelen moet ook de Indiestyle-redactie keuzes maken over de geleverde #content. Dat heeft tot gevolg dat onze festivalberichtgeving nogal focust op de grote Dours en Pukkelpops en de gezelligere initiatieven al te vaak in de kou laat. Da’s jammer want ons land telt nogal wat kleinere events die zeker wel wat aandacht verdienen.
Om dat goed te maken focussen we hier deze zomer op sympathieke festivalletjes die echt helemaal indiestyle zijn qua opzet. We leggen organisatoren steeds drie vragen voor om hun ideeën en line-ups beter te leren kennen.
Vandaag zetten we Rock Olmen in de kijker, een festival dat we al lang een warm hart toedragen omwille van z’n gedurfde affiches. Dit weekend vindt het gebeuren al plaats, met een feestje op de eerste dag en een scherpe line-up op de de tweede dag. Naast Discobar Galaxie spelen onder meer Soldier’s Heart, Hypochristmmutreefuzz en It It Anita ten dans. Organisator Tim Toelen geeft hieronder wat uitleg bij het programma. Tickets en info vind je op de site van Rock Olmen.
Wat onderscheidt je festival?
Ik denk dat het vrij duidelijk is hoe we ons qua line-up onderscheiden als je de line-up van de vorige jaren bekijkt. Dit jaar stellen we het noodgedwongen met wat minder, maar buitenlandse acts zoals Coasts (uit de UK), Blaue Blume (nu geboekt voor Pukkelpop), Will Johnson (uit de USA) Team Me (uit Noorwegen), The Deaf (Nederlanders) en Revere (ook uit de UK) stonden hier in het verleden al op de affiche. Welk ander klein festival, behalve Absolutely Free Festival, doet zoiets nog? Iedereen mikt op de populaire acts en net dat proberen wij een beetje te vermijden. We zoeken een gulden middenweg, want we proberen ook enkele bekendere nationale bands aan onze line-ups toe te voegen (AKS, Sore Losers, Millionaire) die toch nog vrij alternatief zijn. Er wordt wel eens gezegd dat we vlot de bands van de toekomst weten te strikken.
We hebben jarenlang gebruik gemaakt van een voormalige kapel waar de meer intieme concerten plaatsvonden. Dat was eigenlijk een succes, zeker ook voor de artiesten. Dit jaar hebben we besloten terug naar de basis te gaan en opteren we voor één podium na een uitgeregende editie vorig jaar. We hopen echter dat we de volgende jaren blijven bestaan en weer iets anders kunnen toevoegen. We mikken vooral op gezelligheid en proberen onze festivalgangers en artiesten een gevoel te geven dat het niet altijd iets groots moet zijn. Maar dat klein en cosy evenveel kunnen betekenen.
Aangezien we dit jaar opteren voor slechts één podium treden er uiteraard minder bands op. Ik ben persoonlijk een grote fan van It It Anita, een bandje uit Luik. Toen ik ze eerder live aan het werk zag, werd ik omver geblazen door hun passie en beklijvende songs. Aanrader! Enkele jaren geleden trad Marble Sounds in onze kapel op als beginnende band en ik ben benieuwd hoe het nu zal uitpakken op ons hoofdpodium. Met enkele prachtsingles en -platen onder de arm moet het wel in orde komen.
In feite probeer ik voornamelijk bands te boeken die ik zelf live aan het werk heb gezien en die me kunnen raken. Dat hoeft niet per se altijd in het genre te zijn dat ik zelf het meest apprecieer, maar de groepen moeten er op één of andere manier bovenuit steken. Zo verwacht ik bijvoorbeeld veel van Soldier’s Heart; een groep die ondanks enkele puike singles onderschat wordt.
Ik zou heel veel bands die we de voorbije jaren hadden opnieuw boeken. Maar de eigenheid die we proberen te bewaken moet voorop blijven staan. Een festival waar en Urbanus en Arno en Equal Idiots en DJ Fresh op de affiche staan zal me nooit kunnen bekoren. Al begrijp ik het vanuit commercieel oogpunt wel. Met ongelimiteerde middelen moet je natuurlijk daar geen rekening mee houden. Zeker op mijn persoonlijke affiche: Thursday, Frank Turner & Sleeping Souls, Black Heart Rebellion en als dromen echt mag The Cure, Wilco, Damien Rice, Beach House, Dry The River en The National!