We hebben er lang genoeg op moeten wachten, maar vandaag kregen we eindelijk een volledig nieuw nummer van The National. ‘The system only dreams in total darkness’ is de eerste single van ‘Sleep well beast’, dat verschijnt op 8 september. Op 30 en 31 oktober speelt de band in Bozar, de ticketverkoop daarvoor start vrijdag 19 mei om 10u. Is de nieuwe single goed genoeg om blindelings het album te pre-orderen en volgende week vrijdag de refresh-knop stuk te rammen? Volgens onze schrijvers alvast wel.
Frederik Jacobs: Knappe drumlijnen, braaf geëxperimenteer met ritmes, een stukje om heroïsch mee te zingen (“Ahhh any other”) en vooral een flinke dosis melancholie: ‘The system only dreams in total darkness’ is een typische The National-song. Een erg goede bovendien, op de geforceerde gitaarsolo en te lange titel na. Niets nieuws onder de zon, maar in het geval van The National is dat absoluut geen probleem. – 4/5
Mattias Goossens: The National heeft de slechte gewoonte om onze verwachtingen laag te leggen met een eerste single. ‘Bloodbuzz ohio’ was een van de zwakkere nummers van ‘High violet’, en ‘Demons’ was evenmin een sterkhouder van ‘Trouble will find me’. ‘Sleep well beast’ belooft dus een instant klassieker te worden, want ‘The system only dreams in total darkness’ klinkt als de beste single die The National zou kunnen maken. Alle kenmerkende elementen zijn in gelijke delen aanwezig maar klinken dankzij de nerveuze gitaren en stuwende ritmesectie toch fris en aanstekelijk. Het ziet er naar uit dat de vriendjes van Obama hun frustraties als drijfveer gebruiken en 2017 met veel goesting te lijf gaan. En wij met hen. – 5/5
Michelle Geerardyn: Een paar dramatische pianoslagen worden onderbroken door een raspend, aan banden gelegd gitaargeluid en we zijn vertrokken. Wat is het heerlijk om vast te stellen dat Matt Berninger nog steeds leeft onder donkere, met liefdesperikelen beladen wolken. Bestaat er iemand die doeltreffender het gevoel kan geven dat ondanks alles de zon op het punt staat om door te breken? Wanneer de gitaaruitspattingen na een dikke twee minuten volledig de vrije loop krijgen, is het toch moeilijk om met een naam te komen. Ik kan alvast niet wachten om Matt in de Bozar te horen schreeuwen dat hij het echt op geen enkele andere manier kan uitleggen. – 4/5
Daan Leber: In een ver verleden wist ik The National meer dan te pruimen. Anno 2017 schud ik weemoedig mijn hoofd als de band nog eens opduikt in mijn nieuwsfeed. Allemaal goed en wel voor de superfans, maar mij zegt het niet veel meer. ‘The system only dreams in total darkness’ wekt gelijkaardige gevoelens op. Klinkt niet uitzonderlijk, ook niet onaangenaam. Het doet me wel snappen waarom Matt Berninger een volledige fles wijn drinkt vooraleer hij zich volledig kan gooien in zijn muziek. – meh/5