Verse Vangst: deze vijf nieuwe songs van eigen bodem mag je niet missen

door Gilles Dierickx

De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!

Ook hier moet de sleur er af en toe eens uit gehaald worden en daarom opent Verse Vangst deze week niet met een ‘nummer’. De Hasseltse producer LTGL (foto) sierde vorige maand mee Lefto z’n Boiler Room-editie en deed dat naar goede gewoonte met een stevige live-set, die erg gesmaakt werd en sinds kort ook integraal online staat. Een klein uurtje vol hiphop, trap, future bass en elektronisch geëxperimenteer zijn uw deel: alles live in elkaar geknutsel en afgewerkt met dat typische, lichtjes donkere LTGL-label. Ondertussen is het wel duidelijk waarom na Lefto nu ook The Gaslamp Killer dit talentje onder zijn vleugels nam.

Our new single is like hipster coffee. It’s dark, bitter and it took way too long to make it.” Dat zegt Simplesongs over zijn laatste worp, ‘These are not the things we tell each other’. De naam van de band rond songwriter Ken Veerman te letterlijk nemen zou zijn muziek trouwens serieus oneer aandoen. Luisterliedjes zijn het wel, maar verwacht geen makkelijke kamerpop, opgebouwd drie akkoorden. De single mag nogal ingetogen en duister klinken, dan toch op een manier zoals Nick Cave dat ook kan. Reken daar nog een contrabas bij die er een jazzy kantje aan geeft, en je krijgt iets erg beklijvends. Jammer van die lente, moet Simplesongs nu denken.

MOAR maakt naar eigen zeggen fluitjes-punk. Als dat staat voor simpel, rechtdoor en (erg) lo-fi, heeft de Antwerpse band helemaal gelijk. Deze week verscheen hun debuutplaat op Belly Button Records (een DIY-label waarop ook The Jagged Frequency al dingen uitbracht). ‘I wanna horse’, de eerste single, mengt clean en rommelig gedjengel met vuile fuzz-gitaren. Ergens voelt het wat alsof die kalmere vocals een beetje afbreuk doen aan de vrolijke sfeer, die het nummer eerst ophangt. Het absurde clipje zet een duidelijke voorliefde voor West-Coastgenres dan weer wél mooi in de verf, waardoor we best mogen besluiten dat de nationale scene er een nieuwe telg bij heeft.

Dat Kortrijk een broeihaard van talent is, hoeven we je niet meer te vertellen. Nu laat de West-Vlaamse wereldstad een nieuw project op ons los: Panther Panther (wiens lid Baptiste Navarro ook speelt bij The Lumbers, eveneens van Kortrijk). Single ‘Jaguar country’ begint met een rustige synth en een vertellende stem. Er ontstaat een mooi samenspel tussen die keys en bas, dat plots halverwege wordt onderbroken door strijkers. Zoiets voelt eerst misschien als een vreemde tussenkomst, gezien die donkere baslijn van weleer. Gelukkig blijkt het geheel wel te kloppen, zeker als de twee Kortrijkzanen er op het laatste nog even de akoestische gitaar bijnemen en zo een rustig, doch meeslepend en veelzijdig nummer aan de dag leggen. – Hanne Craye

We zijn het intussen al wel gewoon dat artiesten spelen met Zuid-Amerikaanse ritmes en abstracte electronica, maar toch weten de jongens van Nevrland ons alweer te verbazen met de manier waarop ze die ingrediënten gebruiken. ‘WYINdemo’ hint tegelijk naar de sadness van Uli-K en een soort van etherische gelukzaligheid. Het is een nummer met een lach en een traan, het raakt zo de kern van het bestaan! Als je nog niet afgehaakt ben na al die rijmelarij, ga dan snel ook Nevrlands nieuwe Young Thug-remix checken. – Thomas Konings