Verse Vangst: deze vijf nieuwe songs van eigen bodem mag je niet missen

door Gilles Dierickx

De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!

Na hun finaleplaats in de Nieuwe Lichting van 2014 werd Amongster zowel dit als vorig jaar getipt als ‘beloftevol en in de gaten te houden’. Debuutsingle ‘Bright Life’ eiste alvast probleemloos een plekje op op het schap van geschikt radiomateriaal, en ook ‘Leo’ kampeerde lange tijd in de ether. Na ‘Teacher’, zijn nieuwste worp, wordt het écht moeilijk om nog te ontkennen dat Thomas Oosterlynck weet hoe je een spannend popnummer maakt. Eerste bewijs is zijn karaktervolle stem, die melancholie aftast maar niet in clichés vervalt – en eigenlijk valt hetzelfde te zeggen voor dat tokkelend gitaarlijntje. Dat Jasper Maekelberg (Faces On TV en stichtend lid van Amongster) achter de knoppen zit, tonen de prikkelende electronica en de aanzwellende synths. Ga er maar van uit dat dit niet de laatste keer was dat je ‘Teacher’ hoorde.

Het is allerminst de bedoeling om hier wat de voetjes van Studio Brussel te kussen, maar we kunnen er ook niet aan doen: eveneens de allereerste Nieuwe Lichting-winnaar dropte deze week een nieuwe – nogal bevreemdende – clip. Nu ja, Soldier’s Heart (foto) heeft die onmiddellijke associatie ondertussen wel al ver genoeg afgeworpen en gaat gestaag zijn eigen gangetje. ‘Savage’, de tweede single van dat ondertussen verschenen debuut, toont net als ‘Randy’ aan dat het vijftal op de popregionen mikt, maar z’n eigenheid nergens overboord gooit. Met een vocale troef als Sylvie Kreusch kan dat ook zomaar niet: vooral door haar schiet het catchy gehalte alleen maar verder de hoogte in. Ook de overige vier heren weten evengoed waar ze mee bezig zijn, door muzikaal mooi gedoseerd onder die standvastige drums te blijven en toch naar een vol en melodisch eindpunt toe te werken.

Bier drinken en dansen! Géén idee waarom we het hier de voorbije weken nog niet opnamen, maar nationale garagetrots Double Veterans lichtte onlangs ook een nummertje uit hun recentste plaat. In de review van ‘Space age voyeurism’ zeiden we al dat de band met ‘Heaven vs. hell’ vlekkeloos Grinderman en Thee Oh Sees lijkt te willen verzoenen en die mening is dan ook nog niets veranderd. Hoewel: reken daar misschien toch nog wat vocaal enthousiasme van de Black Lips bij in de refreinen. Of wat Sic Alps. Of een beetje van Dead Ghosts. Kortom: West-Coast-rock-‘n-roll van de betere soort.

Double Veterans is voor de Belgische garagerock wat Avondlicht is binnen onze electronicascene: door zijn eigenzinnige geluid laat hij een niet te negeren stempel achter en wurmt hij zich perfect tussen andere hippe dingen als Oaktree, Kassett, Hiele en Samuelspaniel. De producer – pseudoniem voor Matthias Dziwak – leverde met ‘Disintegration patterns’ zopas een huzarenstukje van zeven minuten af. Zinderend en atmosferisch kruipt het nummer voort, tot knisperende beats het opbouwen tot een soort gedrogeerde, uitgepuurde John Hopkins-compositie. Klasse.

Ook FRIS is zo’n producer die steeds opnieuw weet te bekoren. Met ‘U hungry?’ komt er binnenkort een nieuwe cassette uit van de Leuvenaar, en wel op het Duitse label UKNOWY (dat blijkbaar een heuse goudmijn aan onbekende hiphop- en beatpracht herbergt, checken!). Luister naar ‘Yu’ en ontdek waarom FRIS zo cool is: de soulvolle, jazzy keys maken er met de gesamplede drumpatroontjes een schijnbaar luchtige, maar erg rake instrumental van. Heeft Dour eigenlijk niet nog een plaatsje over op z’n line-up?