Verse Vangst: deze vijf nieuwe songs van eigen bodem mag je niet missen

door Gilles Dierickx

De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!

Gent is lawaai en lawaai is Gent. Leuk, interessant lawaai. Crowd Of Chairs, Raketkanon, Hypochristmutreefuzz, Mind Rays: hoe steviger, hoe liever ze het hebben in de Arteveldestad. Elefant is ook zo’n pareltje van een band die noiserock omarmt, en daar maar al te graag nog porties sludge-, prog- en krautrock doorjagen. ‘Jede uhr tickt’ is het nieuwste wat het viertal op het net gooide, en daarmee doet het z’n reputatie alle eer aan.

Lee Anderson, ook uit Gent, is het alias van Leander van het Groenewoud (die eerder al als Alex Verdi het geniale ‘De befkapoen’ uit z’n fratsenhoed toverde). Zijn soloproject is uiteraard wel serieus bedoeld, en daarbij draait het om eerlijke singer-songwriterballads. Niet dat hij puur die traditie herkauwt; overal valt er wel een boeiend accentje te ontdekken. De kerel mag zich zelfs support noemen op de Europese tour van Intergalactic Lovers. Onlangs bracht hij meteen een dubbele single uit, ‘Joyous times/Silly dog’. De clips zijn allebei geregisseerd door Maximiliaan Dierickx nota bene, die onder meer al Kapitan Korsakov beeldgewijs onder zijn vleugels nam.

Phasm ken je misschien als de producer van Roméo Elvis z’n keiharde track ‘Tu va glisser’, maar de kerel rapt ook zelf. Onze hoofdstad is al langer een onuitputtelijke bron van hiphoptalent, en geheel naar die Brusselse normen is Phasms nieuwe ‘Dracula’ duister, rauw én groovy tegelijk. Volume open!

Die woorden zijn nog niet koud, of een ander icoon uit die rapscene komt met een nieuwe song aandraven. Zwangere Guy (foto) is zowat een cultbegrip geworden, het voorbije jaar, en hij blijft gewoon knallen. Na een nummer met Kasett achter de knoppen, heeft hij nu ‘Suave’ uit, waarbij Le Motel de instrumental maakte. Zijn handelsmerk (chille vibe, maar krachtige en inventieve beat) komt er weer uit vanaf het begin, en dat valt eigenlijk ook te zeggen over Zwangere Guy. Ietwat overdreven accentje, gekke woordspelingen, veel street slang en lofzangen over zichzelf: ZG is duidelijk weer in da building.

Family Beaches is het nieuwe project van Simon Kremar, vroeger bekend als Waker. Met ‘Child’s play’ heeft de Gentse producer zijn entree niet gemist: flarden Shlohmo, Shigeto en Nosaj Thing passeren de revue, terwijl ook aan een subtiel soort sampling werd gedacht. Eén tip: hou hem in de gaten.