De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
Tristan is het alias van Isolde Van den Bulcke, de Gentse zangeres en componiste die vroeger als Siam door het muzikale leven ging. Met die jazzy, mellow popvibes won ze Oost.Best én kreeg ze ooit lof van Pigeons & Planes, en gelukkig bleef die uitgepuurde, eigenzinnige onderlaag ook op haar nieuw project bewaard. Als we op eerste single ‘Frank’ mogen afgaan, tenminste: Isolde’s rijke vocalen eisen uiteraard je aandacht op, maar dat aanzwellende ambient-laagje en tegendraadse drums geven ook een extra narratief karakter aan deze song.
Beatsforbeaches, ofte de Brusselaar Baptis Bosmans – b-alliteraties in overvloed – had ons vanaf z’n eerste worpen al mee. Van wazige ambient over dansbare indiebeats tot bonkende trap: de producer is van veel electronicamarkten thuis, bewijst-ie zowel live als op albums ‘My purple town’ en ‘Haras’. Die laatste ep introduceerde al volop binnensluipende IDM-invloeden, en op nieuwe track ‘Rocket’ trekt hij nu volledig die kaart. Overstuurde synths, een drumpatroon als een onvoorspelbare metronoom, en alles zonder een duidelijke melodie. Ergens tussen Autechre in een zonniger jasje en Aphex Twin zonder het risico op ritmische psychoses. Vet.
Meer kwalitatief elektronisch geweld komt regelmatig uit Leuvense contreien gewaaid. Daar zit immers Tangram Records, altijd garant voor vette beats of soulvolle hiphop of een streep jazztronica of future bass. Mede-oprichter daarvan is Uphigh Collective, die zich de bass-kant van de zaak aantrekt en heel regelmatig iets dropt. Onlangs nog ‘Extract pool’: een opbouwende instrumental die naar aloude gewoonte erg donker, grillig en intens klinkt.
Genre: garagepunk. Biografie: “Go listen to some fucking garagepunk, you pointy little tit.” – Jason Williamson. Twee keer garagepunk op evenveel regels? Meer hebben we niet nodig om verkocht te zijn, en al zeker niet als de zanger van Sleaford Mods erbij betrokken wordt. De drie boys van MITRAILLE (foto) weten waar het om draait, en dat is kortweg keihard rakken. Meer dan single ‘Death’ hebben ze daarvoor niet nodig: een paar akkoorden, een onverstaanbare woordenvloed, wat aaaaah’s, en dat allemaal gedrenkt in een poel van lofi. Fun fact: Ty Segall heeft op zijn rauwe ‘Slaughterhouse’ een nummer staan met dezelfde titel – dat zegt genoeg.
Nog stevig gebeuk, maar dan uit de math- en postsferen, kwam deze week van MANTIS. Het Hasseltse viertal kent iets van verrassende songstructuren vol betonen riffs en krachtige drums – ‘MIASMA’ is weer een nieuw wapenfeit in dat verband. Na twee ep’s kondigt de groep daarmee trouwens ook z’n debuutplaat aan, te verschijnen op 9 maart. Zonder overdrijven: in de gaten te houden.