Verse Vangst: deze vijf nieuwe songs van eigen bodem mag je niet missen

door Gilles Dierickx

De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!

Bed Rugs (foto/tekening door Shane Butler) wist zich doorheen twee albums en een ep’tje de voorbije jaren helemaal te bestendigen als nationale psychpop-trots. Maar de derde is altijd de moeilijkste, en daar nam de Antwerpse band dan ook de tijd voor. Afgeslankt naar een drietal – en met hier en daar een solo-uitstap achter de rug, zie drummer Noah’s Shy Dog – herbron Bed Rugs zich, en zo staat nu de release van ‘Hard grand fun design’ in de steigers. 26 songs telt het opus, intussen loste het trio daaruit al 17 parels, met dit ijle, bijna onaards zweverige ‘Slow eyes’ als laatste feit.

Heb je eigenlijk nood aan vocals om als gitaarband interessant te klinken? Verre van. Neem een gitaar of vier, en het wijst zichzelf wel uit: dat is wat Statue doet. De Limburgse zeskoppige groep komt binnenkort met een derde plaat, ‘Kasper’, en die blijkt als titeltracks enkel te bestaan uit de letters van de naam, plus enkele cijfers. Beetje vreemd misschien, maar alleszins is ‘E’ is de nieuwe teaser, en die klinkt éxtreem hoekig. Krautrockend flirt de track met math en onvoorspelbare indiepop, tot riffjes zich haast op lyrische wijze afwisselen.

Ook instrumentaal, en minstens even avontuurlijk: Go March. Het drietal imponeerde zo’n drie jaar geleden al met hun zelfgetitelde eerste worp – zo kwamen ze in de playlist van BBC6 en bij Zane Lowe van Beats 1 terecht, en mocht de band ook openen voor muzikale zielgenoten als Holy Fuck. Met ‘Come on momentum’ stapt Go March dit jaar alvast stevig binnen: een dikke zes minuten lang krijg je een spacey, opbouwende jam te horen, die je uit de comfortzone sleurt, maar telkens ook weer met de voetjes op de grond komt. Sterk.

Het Gentse Youff kan je zien als de muzikale variant van een haastig dichtgetapete spijkerbom, die tegelijk onder massa’s hoogspanning staat. Meer dan een laaggestemde, beukende bas en één enkele mokerende drummer komt daar niet bij kijken, bewijst ook single ‘Permafuck’ weer. Het sonische gevaarte is de voorbode van nieuwe plaat ‘Et Cetera’, die eind maart verschijnt. “Berg eerst alle scherpe voorwerpen op”, wisten de collega’s van Noisey Nederland te melden bij de première van dit lied – wij onderstrepen dat veiligheidsvoorschrift nog eens extra.

De stadsgenoten van Teen Creeps pakken het dan weer heel wat melodischer aan in hun punky sound. De jaren ’90 van Sonic Youth en Dinosaur Jr. zijn ontegensprekelijk present bij dit trio, en het is dan vooral die vocale melancholie die daarbij het voortouw neemt. Een subtiel rammelende bridge met welkome adempauze en een treffende noise-opbouwende finale maken van dit nieuwe ‘Mercury’ alvast een single die naar meer doet smachten. Maar volgende maand verschijnt debuutplaat ‘Birthmarks’ al, dus da’s alvast geen probleem.