vi.be media: Indiestyle over The Glücks

door Bram Pollers

Voortdurend surfen toonaangevende journalisten rond op vi.be op zoek naar nieuw talent. Minstens één keer per maand bespreken ze hun favoriete vi.be van het moment. Uiteraard delen de redacteurs van Indiestyle hun ontdekkingen met jullie. Je vindt hen ook, samen met de uitverkorenen van de andere magazines, terug op de site van Poppunt. Deze maand stellen we je The Glücks voor.

Flashback: we bevinden ons iets voorbij half augustus, rond een uur of één, misschien iets later, op een grote vlakte vol muzikale trekpleisters. Pukkelpop, inderdaad. Dag drie is begonnen, en met licht vermoeide lichamen beginnen we aan een laatste tour de force. De overdaad aan straffe acts zorgt voor lichte besluiteloosheid, en we zoeken ontspanning en afkoeling in de nieuwe Baraque Futur.

Elk stukje nog beschikbare schaduw wordt door onze lichamen gretig ingepalmd, om toch maar uit de brandende zon te blijven, tot onze oren een heel erg interessant geluid gewaarworden. De tweede band van de dag – ze hebben zichzelf The Glücks gedoopt, blijkbaar – startte zijn show. En daarvoor stonden wij een goed half uur gewillig in de zon.

En nu, een goede twee maanden later, zijn wij licht verbaasd dat wij intussen nog geen radiohitje hoorden passeren. Het jongen-meisje duo slaagt erin om tegelijk dreigend en aanstekelijk te klinken – denk gerust aan The Kills, maar dan met een geut Black Box Revelation en een wolkje 13th Floor Elevators in het bloed. ‘On the road’ zweeft alvast op een riff die Jan Paternoster ook uit zijn sloffen zou durven toveren.

Hun compromisloze garagerock – ‘A world you do not own’, bijvoorbeeld, teert op een tomeloze energie die meewiegen schier onmogelijk maakt – gewoon heel erg lekker in de oren ligt, zeker wanneer ze geserveerd wordt onder een blakerende zomerzon. En neen, dat kwam in onze flashback zeker niet enkel door die frisse PKP-pint. Maar goed, we wijken af. The Glücks brengt gewoon straffe, ongenuanceerde, rechttoe rechtaan rock. Om het met de woorden van de legendarische Rik De Saedeleer te zeggen: moet er nog zand zijn?

The Glücks op vi.be