Bed Rugs over de 26 nummers op ‘Hard fun grand design’: “27 was écht te veel”

door Annelore Peeters

Op 18 mei is het feest in psychedelica-land. Dan verschijnt ‘Hard fun grand design’, de derde langspeler van de Antwerpse psychrockband Bed Rugs. Met vier kanten en 26 nummers maakt de band een plaat als een doolhof met oneindig veel hoekjes en franjes om te ontdekken. Dat roept om een openhartig gesprek met drummer Noah Melis en bassist Yannick Aerts.

‘Hard fun grand design’. “Vier woorden voor vier kanten vond ik wel passen”, vertelt Yannick. “Grand design verwijst naar het algemene gevoel dat we bij de plaat hadden: alles is op een bepaalde manier in de plooi gevallen. Tijdens het maken van de plaat zijn er heel dikwijls toevalligheden voorgevallen die ons het gevoel gaven dat het meant to be was. Het was heel leuk om aan de plaat te werken, maar tegelijkertijd niet altijd even gemakkelijk. Vandaar ook hard fun.”

De lijvige vierkanter werd voorzien van opmerkelijk artwork. Op de hoes pronken vijfentwintig icoontjes van de hand van Quilt-gitarist Shane Butler, tevens visueel artiest met oog voor detail. “Oorspronkelijk was het plan om met Will Cullen Hart samenwerken voor de artwork, maar (pauze) laat ons zeggen dat die niet in staat was om die opdracht uit te voeren”, zegt Noah lachend. “We zijn heel blij dat we met Shane hebben samengewerkt voor het ontwerp van de hoes. Zijn werk is altijd heel simpel en to the point en daar houden wij wel van”, voegt Yannick daaraan toe. Dat er evenveel icoontjes als nummers op de plaat staan, is geen toeval. Yannick: “We vonden dat de plaat belachelijk veel songs bevat, dus leek het ons wel tof als we ze allemaal hun eigen artwork zouden geven. Er zijn eigenlijk maar 25 icoontjes te bewonderen, vijf op vijf, maar het middelste cirkeltje is in de helft. Zo kwamen we toch nog aan 26. Het is wel een hoes geworden die de aandacht trekt, we zijn er echt heel blij mee.”

Het is een plaat met 26 nummers in totaal, dat is bijna het dubbele van de lengte waar de meeste bands zich aan houden voor een langspeler. “Normaal gezien gingen het er 27 zijn, maar dat vonden we toch écht wel te veel”, lacht Yannick. “Het voelde ook wel gewoon juist aan om die als één geheel uit te brengen. Dat is hoe wij hem hebben gemaakt, dus dan moet dat ook zo naar het publiek”, vult Noah aan. ‘Hard fun grand design’ is een album met voldoende ademruimte in de vorm van korte instrumentale nummers. Een bewuste keuze? Yannick: “Zeker wel. Die intermezzi zijn ook deel van het verhaal dat we willen vertellen. Ze zijn de lijm die alles aan elkaar plakken. Bovendien waren die voor ons als band ook een rustmoment. We besteden altijd veel aandacht aan meerstemmigheid.” “Het was een bevrijdende ervaring om ook eens een paar instrumentale liedjes te maken. Het is ook wel leuk dat je zo de vorige song even kan laten bezinken, terwijl de volgende al aan het kabbelen is”, legt Noah uit.

Een nieuwe plaat gaat in het geval van Bed Rugs ook gepaard met een nieuwe bezetting. Toetsenist Yorgos Tsakiridis en bassist Arne Omloop verlieten het schip toen de ‘Cycle’-tour was afgelopen en de band met ‘Hard fun grand design’ aan een nieuw hoofdstuk zou beginnen. Live nemen Annelies Van Dinter en Mathias MU snaren, toetsen en knoppen over. “We hebben alles met drie gedaan, maar dat was eigenlijk niks nieuws. Sinds ‘Cycle’ werkten ik, Yannick en Stijn (Boels, zanger-gitarist, red.) voornamelijk met drie”n stelt Noah. “Het vertrek van Yorgos en Arne was het resultaat van een samenloop van omstandigheden waar we alle begrip voor hebben”, voegt hij daar nog aan toe.

Dat de drie songwriters alle drie hun invloed hebben laten gelden bij de creatie van ‘Hard fun grand design’, is duidelijk hoorbaar. “Om het heel kort door de bocht te stellen: ik maak eerder dromerige nummers, Yannick de zijne klinken psychedelisch en die van Stijn zijn eerder poppy”, merkt Noah op. Een nieuwe manier van werken ligt aan de basis van die driedeling. Yannick: “Vroeger gingen we samenzitten in een repetitiekot en probeerden we met heel de band samen songs te maken. Dit keer hebben we veel meer ingespeeld op demo’s en oorspronkelijke ideeën. We hebben het verse van nieuwe ideeën en hoe die er voor de eerste keer uitkomen, proberen te bewaren. Dat was een leuke en verfrissende manier van werken.” “Daar heeft onze producer, Derek (Almstead, red.), ook wel heel handig op ingespeeld. Hij was een genie in knip- en plakwerk. Als we vonden dat iets eigenlijk al goed klonk op de demo, verwerkte hij die gewoon in de song, in plaats van het nog eens apart te moeten opnemen. Dat was een snellere manier van werken met een leuk resultaat”, vertelt Noah.

Samenwerken met een producer als Derek Almstead bleek exact datgene te zijn waar de band nood aan had. Yannick: “We zaten vanaf het begin op dezelfde golflengte. We wisten heel duidelijk waar we naartoe wilden met deze plaat en Derek was de persoon die ervoor zorgde dat alles mogelijk was. Hij zei echt: ‘hier is jullie speeltuin, doe maar eens goed zot.’” (lacht). Daar is Noah het mee eens. “Derek hield zich op de achtergrond en dat was goed want we zijn nu echt wel op het punt gekomen dat we weten wat we willen en hoe we het moeten maken. Zo ver waren we nog niet bij de vorige plaat, maar dat punt hebben we nu echt wel bereikt. Derek was in dat opzicht de meest perfecte producer.” “Je hebt ook producers die denken dat ze de waarheid in pacht hebben en die zich moeien met de muziek. Dat zou voor ons niet werken, daar zijn we echt wel te koppig voor”, voegt Yannick daar lachend aan toe.

De koploper van de nieuwe plaat is ‘Violent fiction’, de song die Bed Rugs live bracht in het Design Museum Gent binnen het kader van de Toutpartout Sessions. Van een singlerelease is voorlopig geen sprake, maar het nummer heeft wel een speciale status voor de bandleden. “’Violent fiction’ is de enige song waar we met drie aan hebben gewerkt en waarin iedereen hoorbaar zijn eigen inbreng heeft gehad. Het is ook wel een speciaal nummer omdat iedereen de timing anders hoort. Waar de eerste tel ligt, is een eeuwig discussiepunt. En toch slagen we erin om het te spelen”, lacht Yannick. “Het is eigenlijk een verloren demo van mijn soloproject (Shy Dog, red.)”, vertelt Noah. “Ik heb het ooit naar Yannick gestuurd via e-mail en kort daarna is mijn computer gecrasht. Dus het is speciaal omdat we ze op die manier hebben kunnen redden van de vergetelheid. Voor hetzelfde geld hadden we die gewoonweg niet gehad.”

Hoe de band het internationaal wil aanpakken met haar nieuwe plaat? Yannick: “Op dit moment is dat nog niet helemaal duidelijk, aangezien de plaat nog moet verschijnen. Maar we spelen sowieso een aantal shows in het binnenland en daarna vertrekken we op tour naar het buitenland. We staan bijvoorbeeld op het Mad Cool festival in Madrid in juli, dat vinden we wel spannend. Portugal, Frankrijk en Zwitserland staan ook op de agenda. En voor de rest, tja. Hoe meer, hoe liever natuurlijk!”

‘Hard fun grand design’ verschijnt vrijdag 18 mei. Bed Rugs speelt op 26 mei een releaseshow in Het Bos in Antwerpen. Wie het feestje dan moet missen, kan op 22 juni afzakken naar Cactus Club in Brugge.