Muzikant Jan Vertraeten stelt zijn eerste ep ‘Cheap dreams’ voor in De Casino. Met slechts een handvol shows op de teller trekt hij volgende week al naar Amsterdam, en in maart staat New York op de planning. Foto’s door Frederic Buytaert.
Jan Verstraeten maakte in het verleden al muziek en beeldende kunst onder verschillende pseudoniemen waaronder ‘Charlie Jones’, maar nu komt hij voor het eerst onder zijn eigen naam naar buiten. “Het maakt alles veel persoonlijker en zelfs confronterend. Als ik nu artistiek op mijn gezicht ga, is het mijn gezicht en niet dat van een alter ego. Ik heb wel gedacht over artiestennamen, maar dat kwam wat ijdel over. Jan Verstraeten is misschien een banale naam, maar het is wat het is. Dat is ook mooi.”
Zijn eerste ep Cheap dreams telt zes nummers, waarvan er reeds drie een zelfgemaakte videoclip kregen. “Ik hou enorm van film. Tijdens het maken van de plaat ging ik zelfs slechte films kijken in de lokale cinema om mijn hoofd leeg te maken. Het werkte ook inspirerend. Ik heb via Youtube mezelf geleerd om filmpjes te maken, en ben dan nog film gaan volgen aan de Stedelijke Academie. Dankzij die mensen kon ik ook het nodige materiaal gebruiken om de clips te maken. Alles is bij mij thuis opgenomen, en in elke hoek van mijn kamer liggen wel dingen die ik gemaakt heb, van schilderijen tot beeldhouwwerkjes. Er staat ondertussen ook een livesessie online die is opgenomen in een plaatselijke kunstgalerij.”
Op het podium krijgt Jan versterking van een zevenkoppige band. “We hebben een strijkerskwartet, een contrabas, een drummer en een antiek trapharmonium. Dat orgel heb ik ooit eens in Nederland op de kop getikt voor honderd euro. Het vervangt de blazers die je op de plaat hoort, want nog meer mensen op het podium werd wat lastig.”
Na zowat overal gewoond te hebben, keerde Verstraeten vier jaar geleden weer naar zijn thuisstad. “Ik hou wel van de sfeer in de stad. Het was wel niet eenvoudig om de ep te maken. Enerzijds wou ik volledig voor de muziek gaan, anderzijds moest ik financieel rondkomen. Ik heb bij wijze van spreken duizend jobs gedaan, van portretten maken tot auto’s wassen en lesgeven aan het jeugdatelier van de academie. Ook daar putte ik inspiratie uit. Terwijl ik aan de muziek aan het werken was, heb ik in Gent producer Sander Stuer leren kennen. We zijn samen beginnen opnemen en hij heeft me ook geholpen met het schrijven van arrangementen. Zo is alles in een stroomversnelling gekomen”, legt Jan uit.
Toen alles af was, ben ik op zoek gegaan naar een platenlabel. Daarvoor ben ik in mijn eigen platencollectie gaan kijken op de achterkant van de hoezen, en zag Unday (Trixie Whitley, Tamino, Flying Horseman) vaak terugkomen. Ik heb een mailtje gestuurd en vier dagen later ben ik koffie gaan drinken met de labelbaas. Bij hen moet ik geen compromissen maken, en ze hebben een fantastisch netwerk. Zo kan ik volgende week in Amsterdam gaan spelen en mag ik volgende maand twee shows spelen in New York. In België staan naast De Casino nog shows in de Gentse Minard- en Arenbergschouwburg in Antwerpen op het programma. Ik kies die locaties wel zorgvuldig uit, want het plaatje moet kloppen. Ik maak zachte, fragiele muziek en die kan snel verloren gaan in een foute setting.”
Ondertussen zijn er al genoeg ideeën voor nieuwe nummers. “Ik heb heel veel goesting om een volledige plaat te maken. Het doet ook deugd om te horen dat deze ep zo goed onthaald wordt. Ik wil me nu hier op focussen, en zien hoe alles verder evolueert”, besluit hij.
Jan Verstraeten stelt ‘Cheap dreams’ voor in De Casino op donderdag 21 februari (info & tickets).
Dit interview verscheen ook in Het Nieuwsblad en Gazet Van Antwerpen.