Het is een ijzig koude maandagmorgen als we Eefje de Visser treffen in de AB. Ondanks de knalrood gestifte lippen ziet ze er toch ietwat moe uit. Het is wellicht de tol van de lange reis uit Nederland die eerder die dag reeds vroeg aanvang vond. Als de zangeres over haar tweede langspeler ‘Het Is’ kan praten, zijn de pretlichtjes in de Vissers ogen echter heel snel present. Gewapend met een stevige cappuccino mogen we de Nederlandse aan een reeks vragen onderwerpen.
Indiestyle: Je komt aan in België, clichégewijs een beetje het kneusje van jouw vaderland, wat zijn de ambities voor de tour hier?
Eefje De Visser: Wel, ik heb hier al wel aardig wat gespeeld, heel vaak op atypische plekken. Ik heb toen een aantal heel leuke, maar ook aparte shows gedaan. Mijn verwachtingen zijn altijd een beetje laag. Ik wil nergens op rekenen, al hoop ik dat we hier veel kunnen spelen, ook met de band. Eerst is er nu een solotour in het voorprogramma van Renée.
Indiestyle: Hoe voelt het om in Nederland echt groot te zijn, en dan hier in het voorprogramma van Renée te belanden. Ken je haar goed?
Eefje De Visser: Ik ken Renée nog niet heel goed, nee. Ik heb haar een paar keer ontmoet en zien spelen en vind dat ze een schitterende stem heeft en heel mooie melodielijnen schrijft. Het is een beetje alsof ik hier opnieuw begin, zoals dat in Nederland ook ooit het geval was. Het voelt eigenlijk ook heel vertrouwd, ik moet het hier nog helemaal bewijzen. Spannend, ik heb er enorm veel zin in, want ik hou ontzettend van reizen, van steden.
Indiestyle: Over steden gesproken, als je over een stad zingt in je liedjes, is het beeld dat je dan in je achterhoofd hebt dat van je thuishaven, Utrecht, of denk je dan eerder aan Amsterdam?
Eefje De Visser: Amsterdam is niet echt mijn stad, hoewel het een heel leuke plek is om naartoe te gaan. Oorspronkelijk kom ik uit Den Haag. Daar heb ik altijd heel wat mee gehad, daar woon ik nu niet meer, het lot heeft me naar Utrecht gebracht. Ik zie vooral de Randstad voor me: Rotterdam, Den Haag…
Indiestyle: Ben je al vaak in Brussel geweest?
Eefje De Visser: Ja, behoorlijk vaak eigenlijk. Ik begin de weg zelfs al een beetje te kennen (lacht). Het is een geweldige stad, ik hou van “echte” steden, in Nederland zeggen we wel eens dat we niet “echt” steden hebben. Het zijn allemaal een soort uit de kluiten gegroeide dorpen, dat is met Brussel anders. En dat is aan Rotterdam ook heel leuk, dat het een “stadse stad” is.
Indiestyle: In het laatste nummer op je nieuwe plaat, ‘Schip’, zing je over Rome, heb je daar een speciale band mee?
Eefje De Visser: Het liedje is deels wel een wens om naar Rome toe te gaan, maar vooral om te kiezen voor een romantischer leven in de plaats van het cynische. Ik relativeer heel vaak alles wat weg. Het is meer een symbolische keuze voor een ander soort leven, waar Rome dan als zinnebeeld voor dient.
(foto Rein Kooyman)
Indiestyle: Ben je sinds ‘De Koek’ echt veranderd, vooral door het succes? Ben je dan pas echt “volwassen” geworden?
Eefje De Visser: Wel, voor ‘De Koek’ was ik eigenlijk als het ware nog niet aan mijn eigen leven begonnen. Het is wat hetzelfde als klaar zijn met studeren en nog geen eerste baan hebben. Het voelde ineens alsof ik echt wel volwassen werd, er veranderde heel veel. Ook het reizen en de vele verantwoordelijkheden hebben wel hun invloed gehad. Voor ‘Het Is’ ben ik een stuk intuïtiever te werk gegaan, met ‘De Koek’ was ik meer bezig met wat voor soort artiest ik wilde zijn, wat voor soort muziek ik net wel of net niet wilde maken, welk beeld mensen van me zouden hebben. Het is Nederlandstalig en dan word je nogal snel gezien als “een meisje met een gitaar” en ik wilde heel veel van dat soort dingen doorbreken. In ‘Het Is’ heb ik alles spontaner aangepakt, zonder al te veel na te denken.
Indiestyle: Het heeft ook een tijdje geduurd voor er een opvolger kwam voor ‘De Koek’, komt dit doordat de nieuwe cd een veel meer organisch proces was?
Eefje De Visser: Wel, deels misschien, eigenlijk vooral omwille van praktische redenen. Met ‘De Koek’ is ontzettend veel getoerd, veel meer dan gebruikelijk is: vier clubtours en een theatertour, twee keer ook het festivalseizoen. Als ik toen ook nog moest schrijven, zou dat gewoon niet gelukt zijn.
Indiestyle: Op ‘Het Is’ geef je je ziel bloot, heel menselijke thema’s komen aan bod. Sta je er op het moment dat je die nummers schrijft bij stil dat mensen zoveel van je te weten komen en daar dan ook naar gaan vragen?
Eefje De Visser: Dat is inderdaad wel lastig, zeker als je zo’n persoonlijk werk maakt. Mensen willen heel graag weten waar het over gaat. De teksten zijn ook niet afgelijnd en duidelijk en laten veel ruimte voor interpretatie. Het is niet echt een liefdesplaat, meer één over relaties in het algemeen, over banden met familie, vrienden, ook geliefden natuurlijk. Het is een album over de banden tussen mensen, dat boeit me enorm.
Indiestyle: En dan komt er nog bij dat alles in het Nederlands gebeurt, je kunt je niet achter het Engels verschuilen.
Eefje De Visser: Precies, bij mij wil iedereen weten waar een liedje over gaat, dat wil ik gewoon niet. Dat maakt deel uit van de magie, om een song op meerdere manieren te begrijpen. Het lijkt een beetje op de manier hoe poëzie ook werkt. Mensen moeten hun eigen kleur aan de teksten geven, zonder dat alles al ingevuld is. Dat zou een beetje zonde zijn.
Indiestyle: Als je één nummer op ‘Het Is’ moet kiezen, welk zou dat dan zijn?
Eefje De Visser: Dan toch wel ‘Ongeveer’, de opener, die ik gewoon heel fijn vind om te spelen en te zingen. De sereniteit geeft een nieuwe richting aan.
Indiestyle: Als je momenteel de radio opzet, welk lied vind je dan echt fantastisch?
Eefje De Visser: Wel, om eerlijk te zijn luister ik niet zo vaak naar de radio, ik ben iemand die graag albums in hun geheel aanpakt. Momenteel luister ik bijvoorbeeld constant naar Arctic Monkeys, een tijd terug was dat dan Frank Ocean en nog langer geleden Bon Iver.
Indiestyle: Als je met een bepaalde artiest zou mogen werken, wie zou dat dan zijn?
Eefje De Visser: Dat is een heel moeilijke. Sowieso met een man (twijfelt). Het is heel moeilijk om er een naam op te plakken, ik heb echt geen idee.
Indiestyle: Ik zal wel niet de eerste persoon zijn die het opmerkt, maar zowel de visuele als de muzikale link met Leslie Feist is opvallend, in welke mate is die bewust?
Eefje De Visser: Wel, dat gebeurt eigenlijk echt niet vaak dat iemand dat zegt. In Nederland wordt vaak gewoon de vergelijking met Nederlandse artiesten gemaakt. Het is zeker zo dat ik haar werk bewonder, het zit allemaal zo intelligent in elkaar en ook haar artwork is fantastisch. Ze is het soort artiest die een richting kiest en alles daarbij laat aansluiten, dat is wel inspirerend.
Indiestyle: In Nederland scheer je echt hoge toppen. Als er een derde plaat komt, wat zijn dan de ambities? Nog grotere zalen, of lonkt het (verre) buitenland?
Eefje De Visser: Ik zou echt gewoon graag overal spelen waar dat mogelijk is (lacht).
Indiestyle: Is Engels dan een optie?
Eefje De Visser: Ja, dat zou wel kunnen. Ik heb zelf nu en dan al Engels geschreven, maar moest ik dat doen, zou het toch met een tekstschrijver zijn. Ik wil echt graag heel veel spelen, misschien is Zuid-Afrika wel een idee? Eerst is België aan de beurt.
Indiestyle: Is Zuid-Afrika een concreet plan?
Eefje De Visser: Helaas niet. Het idee om daar ooit te spelen lijkt me heel gaaf. Een totaal andere cultuur dan Nederland en België, dat spreekt enorm tot de verbeelding.
Indiestyle: Ten slotte dan, als je met een levensgrote megafoon een boodschap de wereld in zou mogen schreeuwen aan iedereen die het horen wil, wat zou dat dan zijn?
Eefje De Visser: Ik denk dat het goed is dat we met zijn allen wat minder kritisch worden en wat minder rationeel denken. We moeten een stuk milder worden, dat cynisme moet er echt wel uit, daar heeft niemand wat aan. We moeten positiever kijken naar de dingen. Het is niet echt een leuze, meer een verhaal dat niet in één zin te verwoorden is.
Indiestyle: Een beetje zoals de plaat?
Eefje De Visser: (Lacht) Ja, ik ben niet zo goed in dingen kort en bondig vertellen, het is altijd een verhaal met veel nuances en zijwegen. Het is moeilijk om zo strak gericht door het leven te gaan. Het mag allemaal gerust wat meer versplinterd zijn.
Eefje De Visser live zie kan onder meer op 12 februari in de Arenbergschouwburg in Antwerpen, op 13 februari in NTGent, op 14 maart in De Grote Post in Oostende en op 24 april in de AB in Brussel. Check de website van Eefje De Visser voor meer concerten.
Album verdeeld door Rough Trade