In 2009 veroverde Isbells met zijn eerste plaat onmiddellijk de muzikale wereld. Na meer dan twee jaar wachten zijn ze terug met een nieuw album dat onmiddellijk goed ontvangen werd door de pers en de fans. Op 29 maart 2012 trok Isbells naar een uitverkochte AB om er voor de 1ste keer Stoalin’ te presenteren.
Indiestyle: Laten we ons eerst even concentreren op jullie invloeden. Wat waren jullie grootste inspiratiebronnen, bekeken over heel jullie muzikale carrière? Is er een specifieke band die jullie ertoe heeft aangezet om muzikant te worden?
Gianni Marzo: Voor mij gebeurde dit in fases. Als tiener was dat R.E.M., als twintiger was dat indie rock: van The Stone Roses tot Red House Painters en Sophia. Later ook Radiohead en Amerikaanse rootsmuziek. Vervolgens Bob Dylan en Tim Hardin. Vooral Nick Drake was eigenlijk heel belangrijk voor mij.
Gaëtan Vandewoude: Het tweede deel klopt ook voor mij. Maar vooral Red Hot Chili Peppers, ik was daar zot van. Daardoor ben ik beginnen drummen, bassen en gitaar spelen.
Gianni: Gaëtan heeft een ander type achtergrond dan de mensen met wie ik meestal speel. Gelijk Pieter [Van Dessel] van Marble Sounds, wij hadden echt exact dezelfde invloeden.
Gaëtan: Nick Drake heeft Gianni mij leren kennen. Ik kende die enkel van naam.
Gianni: Gaëtan deed ook hevig aan jazz, iets wat ik nooit gedaan heb.
Gaëtan: Ik heb een tijdje jazz gestudeerd in Antwerpen en aan het Lemmensinstituut. Het vormt je op een andere manier. Je leert anders luisteren naar muziek. En ook anders spelen.
Gianni: Toen ik heel fel in de indie muziek was, moest ik leren om meer uit mijn wereldje te treden. Ik speelde gewoon mijn nummers, zo goed als ik kon, maar een jazzstijl ontwikkelen heb ik echt moeten aanleren. Gewoon omdat jazz je eigenlijk sterk verrijkt als muzikant.
Indiestyle: Hoe nemen jullie het op dat jullie continu vergeleken worden met Bon Iver en Nick Drake?
Gaëtan: Op een gegeven moment wordt dat een beetje irritant. Maar aan de andere kant snap ik die vergelijking wel. Met de eerste cd meer dan met de tweede.
Indiestyle: Op welk vlak dan?
Gaëtan: Een hoog stemtimbre, vocale harmonieën, akoestische muziek, de akoestische instrumenten.
Gianni: Er is ook iets dat we helemaal niet bedoelden, een parallel met onze eerste plaat en met de eerste plaat van Bon Iver, For Emma, Forever Ago. Bon Iver heeft zich teruggetrokken in de wouden, en Gaëtan “Van de Woude” (lacht) leeft in Landen (Borlo). Eens je daarvan buiten komt wordt alles natuurlijk vergroot en ga je parallellen trekken die maar half waar zijn, en dat wordt een heel verhaal.
Gaëtan: Bij het muziek maken ga ik op zoek naar mezelf. Dat doe ik vooral sinds Isbells. En dat ik geïnspireerd ben door de eerste cd van Bon Iver is gewoon zo.
Ik heb nooit geprobeerd om te zijn zoals. Ik ken een aantal groepen die hevige fans zijn en die hun nummers tot in de details gaan vergelijken met de songs waar ze zo fan van zijn. Dat zou ik nooit kunnen. Ik heb veel te veel de nood om mijn eigen ding te doen.
Indiestyle: Hoe verliep de procedure bij het maken van Stoalin’? Er was waarschijnlijk veel druk op jullie sinds het grote succes van jullie debuutplaat. En een tweede album staat natuurlijk altijd bekend als de dealbreaker.
Gaëtan: In het begin was dat oke. Ik moest een manier vinden om eraan te beginnen. Op een gegeven moment heb je heel wat ideeën en demo’s die het dan concreet maken, en wordt alles ineens echt. Die zoektocht naar wat ik ging doen, daar zat echt weinig druk op. Maar het moment waarop je dat op plaat moet zetten… Zelfs na 3 of 4 opnames vraag je je nog steeds af: is dit goed genoeg?
Gianni: Wij hebben nooit gevoeld dat Gaëtan het niet zag zitten. Hij vroeg wel enorm veel feedback en stuurde ons veel demo’s door. Vaak was hij ook een dag of twee niet bereikbaar.
Zelfs na 3 of 4 opnames vraag je je nog steeds af: is dit goed genoeg?
Indiestyle: Jullie staan hier in een uitverkochte AB. En Stoalin’ heeft van de pers enkel positieve kritiek gekregen. Proficiat!
Gaëtan: Ho, dat is eigenlijk wel waar. (grote glimlach)
Gianni: Heel leuk om te horen.
Indiestyle: Op Stoalin’ is er meer plaats voor vrolijkheid vergeleken met jullie sombere debuutplaat Isbells.
Gianni: De eerste plaat was een trip en Stoalin’ is een trip met meer zijsprongen.
Gaëtan: Het is natuurlijk vrolijker, maar er staan ook heel donkere songs op.
Indiestyle: Ja, zoals het nummer ‘Heart Attack’. Met de melodie van een jingle zingt Gaëtan I want you dead or gone.
Gianni: Dat heb je ook met het laatste nummer ‘Erase and Detach’. Dat is op zich al een trip. Met bluesy, donkere, melancholische en verscheurende teksten: the time is now to set a new direction. En dan komt die explosie die heel euforisch is.
Indiestyle: ‘Stoaling’ vond ik nergens in het woordenboek…
Gianni: ‘Stoaling’ is een neologisme.
Gaëtan: Ja ik heb onlangs geleerd dat het woord eigenlijk niet bestaat.
Gianni: Het is een heel mooi woord, we zingen het al heel lang.
Gaëtan: In de tekst van ‘Stoalin’ zing ik over het feit dat je heel hard bezig bent met je identiteit. Je loopt weg van jezelf, of van dingen die je wilt achterlaten. Het is een proces waarin je op zoek gaat naar wie je bent, wat je anders zou willen, waarom je zo bent. En daar wel degelijk iets mee te doen, een stap vooruit te geraken. Heel dat proces is voor mij ‘stoaling’. Dit woord is om puur fonetische redenen gekozen en toen had het nog niet echt een betekenis. Wanneer ik de tekst schreef bleef ik met dat woord zitten en ik heb veel moeite gedaan om daar een ander woord voor te vinden, een bestaand woord dat de lading of betekenis helemaal zou dekken. Maar ik heb dat niet gevonden. Dus voor mij was het heel gemakkelijk om een woord dat ik ondertussen al een half jaar aan het zingen was, te gebruiken. Het is precies een woord dat altijd al bestaan heeft.
Indiestyle: Ja inderdaad, het is daarom dat ik het in verschillende woordenboeken heb proberen te zoeken, en toch niets gevonden heb.
Gianni: Vanaf nu zal je het dus vinden. Het is eigenlijk een omgekeerd proces. Meestal heb je een woord en dat is een betekenisdrager, en die ga je gebruiken om iets uit te drukken. Maar je hebt ook het omgekeerde. Dat je een gevoel hebt en dat gevoel krijgt vorm in een nieuw woord. We zingen al heel lang ‘stoalin’ zonder te weten waarom, maar het is onlosmakelijk verbonden met dat nummer. Waarom zouden we die poëtische vrijheid niet hebben?
Indiestyle: En nu een kleine triviavraag: wat was jullie beste concertervaring?
Gaëtan: Het beste concert dat ik ooit gezien heb was U2 tijdens hun Zoo TV Tour in Werchter. Ik was toen 15.
Gianni: Fantastisch! Ik kan niet geloven dat je dat gezien hebt, vuile aap! Voor mij was dat Wilco in Keulen in 2005. De muzikale perfectie. De connectie met het publiek, de drive, het meesterschap, de songs. Ik heb Wilco al meerdere keren gezien, maar deze ervaring was echt uniek. En dan Sufjan Stevens in Brussel tijdens Les Nuits Botanique in 2011. Kosmische ervaring. Het was echt alsof een ruimteschip neerdaalde en je opzoog met lange slierten. Je wist niet waar je naartoe ging. Ik was echt op reis, op een ander melkwegstelsel.
Met al ons materiaal en onze gitaren zijn we gewoon op de toog gaan staan
Indiestyle: En jullie beste ervaring tijdens een optreden van Isbells?
Gianni: Dat was voor 10 jaar Duyster. Wij zaten toen in een uitverkochte AB. Ik speelde het eerste nummer echt in mijn eigen wereldje en ineens komt dat daverende applaus.
Gaëtan: Ik had het niet door tot het voorlaatste nummer denk ik. Ik had tijdens bijna heel het concert mijn ogen toe omdat, ja, ik kon dat niet aan, zoveel mensen. Bij ‘Reunite’ deed ik even mijn ogen open, en toen gingen de lichten net aan, ook in de zaal: en ik zie ineens een overvolle AB klappen, meezingen, zich echt aan het amuseren. Dat was een magisch moment.
Gianni: Dan ben je op wolkjes.
Gaëtan: Wij hebben veel prachtige momenten meegemaakt tijdens Isbells shows, maar ook moeilijke. Ik herinner mij één van onze shows in Brighton, we speelden op de toog.
Gianni: Het was een schowcase festival. Kleine Belgskes. We gingen ons amuseren, maar niets speciaals want we waren zo de derde band op een rij dus. We spelen een redelijk fijn concert, niets overweldigends. Ze hoorden ons ook niet goed, veel gepraat en zo.
Gaëtan: Met al ons materiaal en onze gitaren zijn we dan gewoon op de toog gaan staan. Ineens was het helemaal stil en iedereen luisterde naar ons. Onvergetelijk.
Indiestyle: Bedankt voor het interview. Laten we hopen dat het concert van vanavond ook zo’n onvergetelijke momenten zal opbrengen. Have fun.
Isbells live zien kan binnenkort onder meer in Gent (De Centrale via Democrazy, 03.04, info & tickets), Hasselt (Muziekodroom, 07.04, info & tickets), Brugge (Cactus, 08.04, info & tickets), Maastricht (Muziekgieterij, 11.04, info & tickets), Diksmuide (4AD, 20.04, info & tickets) en Beringen (Putrock, 05.05, info & tickets). Alle geplande concerten vind je hier.
Album verdeeld door Konkurrent