Interview Yuko – Leffingeleuren staat aangeduid als de plaats waar we het beste concert ooit moeten spelen

door Vincent Coomans

Toen Yuko voor het eerst op de Vlaamse radio werd gedraaid, gaf dat een volledig andere connotatie aan de judo-term. De band stak met een prachtige debuutplaat de neus aan het venster en beloofde menig oor te zalven met postrock getinte muziek. Het schijfje heette niet toevallig ‘For Times When Ears Are Sore’. Enkele jaren later is er met ‘As If We Were Dancing’ een opvolger. Met succes, Yuko bevestigt het potentieel dat in het debuut verscholen zat maar evolueert veeleer naar pop. De volgende weken beloven druk te worden want de agenda van de groep zit eivol. Op een doordeweekse zaterdag horen we aan de andere kant van de lijn de zachte stem van Kristof Deneijs, frontman en zanger van de Gents-Brusselse band.

Indiestyle: Dag Kristof, we doen dit interview naar aanleiding van een resem aan concerten die jullie volgende week afwerken. Eén daarvan is op Leffingeleuren, kennen jullie het festival?
Hoewel we er nog nooit hebben gespeeld, zijn we er wel helemaal weg van. Ik spreek voor mezelf als ik zeg dat het een festival is waar ik vroeger heel graag naartoe ging. Het is nu ongeveer 8 jaar geleden dat ik er nog ben geweest, en toen was er nog niet zo veel volk, of toch niet op de camping. Ik vond dat er een zeer gezellige en ongedwongen sfeer hing. Nu is er wat meer volk en kiest de organisatie steevast voor toffe groepen. Ik ben er dus vrij gerust in dat het nog steeds een zeer fijne bedoening is.

Indiestyle: Als ik je zo hoor praten, heeft het festival toch een bijzondere connotatie. Zijn jullie klaar voor het concert?
Het staat al een tijdje aangeduid in onze agenda als dé plaats waar we het beste concert ooit moeten spelen. Weet je, zoveel grote festivals zetten ons niet op de affiche, dus als we er dan eentje mogen doen, is het aan ons om te bewijzen dat we het verdienen. Dat we de plaats op het podium waard zijn.

Indiestyle: Normaliter speelden jullie ook op Pukkelpop dit jaar. Dat liep wel anders af, hoe hebben jullie die periode ervaren?
Het is zo dat als je mag spelen op Pukkelpop, je ook het volledige weekend gratis binnen mag. Omdat mijn vriendin de dag voor onze show niet met mij als artiest binnen mocht, waren we op het moment van de storm niet op de site aanwezig. We hebben het onweer wel meegemaakt omdat we net op dat moment een wandeling aan het maken waren. We moesten zelfs even schuilen onder een bushokje. Al hadden we op dat moment weinig zicht op de impact van de storm. Pas later op de avond, toen we de beelden zagen op het nieuws, hebben we meteen gebeld naar de twee groepsleden die al wel aanwezig waren. Karen zat zelfs in de Chateau en heeft het drama dus van erg dichtbij meegemaakt, gelukkig zonder erg.

Indiestyle: Waren jullie opgelucht dat het festival werd afgelast?
Toch wel, optreden onder dergelijke omstandigheden zou helemaal niet simpel geweest zijn.

Indiestyle: Goed, laat ons het vooral hebben over de nieuwe plaat ‘As If We Were Dancing’. Heb je er zelf al naar geluisterd? Ik weet dat niet iedere muzikant dat doet.
Ik doe dat wel hoor. Ik denk dat heel veel muzikanten niet durven toegeven dat ze het doen uit angst om bestempeld te worden als egocentrisch.

Indiestyle: Waarom?
Wel, ik kan me niet inbeelden dat je anderhalf jaar werkt aan een plaat om er dan niet naar te luisteren. Ik vind het net enorm belangrijk dat je een album voortdurend evalueert en opnieuw beluistert, al was het maar om bepaalde zaken aan te passen in live versies. Vooral zaken die na verloop van tijd beginnen te storen omdat je volop in die muzikale evolutie zit.

Indiestyle: Klopt. Ben je er zelf tevreden mee?
Ja hoor, ik ben er zeer tevreden mee. Ik zou immers geen plaat uitbrengen mocht ik er niet volledig achter staan.

Indiestyle: Waar gaat het album over?
Dat is moeilijk te zeggen. Het is namelijk niet echt een conceptplaat. We hebben niet gewerkt rond een bepaald thema. Het zijn stuk voor stuk individuele nummers die een gemeenschappelijke sfeer uitstralen.

Indiestyle: Wat me meteen opviel is dat ‘For Times When Ears Are Sore’ zeer postrock getint was terwijl ‘As If We Were Dancing’ veeleer flirt met pop. Was die wijziging van sound een bewuste keuze?
Goh, ik zal niet ontkennen dat ik bij het debuut veel luisterde naar postrock groepen, al moet ik wel eerlijk toegeven dat ik nooit doorhad dat het debuut ondanks de invloeden zo neigde naar postrock. Voor mij is het grootste verschil tussen ‘For Times When Ears Are Sore’ en de nieuwste langspeelplaat dat ik nu op ieder nummer zing. Dat is wel een bewuste keuze. Ik wou immers veel meer experimenteren met zanglijnen.

Indiestyle: Hebben jullie ook veel meer geëxperimenteerd met andere elementen in jullie muziek?
Ja, in die zin dat we een grote uitdaging zagen in het structureren van onze songs. We wilden er een zekere klassieke structuur in krijgen. Noem het gerust een zekere popstructuur.

Indiestyle: Dat is duidelijk hoorbaar. Zo ook in de vooruitgestuurde single ‘Dolly Parton’. Ik herinner me de videoclip die geregisseerd werd door Nathalie Teirlinck. Zijn jullie tevreden met het resultaat? Geven de beelden perfect weer wat in de song leeft?
Toch wel, ik vind dat de beelden heel goed samengaan met de muziek. Perfect, dat weet ik niet, ik kan me immers niet inbeelden hoe andere regisseurs het zouden gedaan hebben. Maar ik vind wel dat Nathalie het uitstekend heeft gedaan.

Indiestyle: Dat vinden wij ook. Hoe ben je eigenlijk bij haar gekomen?
Ik ken haar vooral omdat we samen in het KASK zaten. Ik deed fotografie en zij film. Ze was zelf zeer positief over de plaat en ik had iemand nodig om er zo’n sfeerbeelden voor te maken. Zo ging de bal aan het rollen.

Indiestyle: Waarom heet de single Dolly Parton? Voelen jullie een zekere sympathie voor de country zangeres? Inspireert ze jullie op de een of andere manier?
Dat is best een grappig verhaal. Net als vele bands maken we eerst de muziek van het lied, daarna improviseer ik er wat zanglijnen en –stukken op. In één van die stukken leek het alsof ik ‘Dolly Parton’ zong. Daarna hebben we het eigenlijk zo genoemd. Los van het feit dat ze enkele goede nummers heeft gemaakt, is het dus geen inspiratiebron voor onze muziek. Net zoals we er ook niet noodzakelijk een zekere adoratie voor voelen.

Indiestyle: ‘For Times When Ears Are Sore’ werd zeer goed onthaald. Jullie haalden voor het eerst de grote podia. Vergelijk eens met ‘As If We Were Dancing’, heb je zelf het gevoel dat het succes nog groter is? Of lijkt de impact van de tweede kleiner?
De impact is zeker groter als het gaat om ‘iets nieuws’. Ik heb zo het gevoel dat iedereen in België de eerste wil zijn om iets nieuws te ontdekken. Neem nu een SX dat als een komeet de hitlijsten bestormde. Ze verdienen natuurlijk de aandacht, en ik wil zeker niet rancuneus klinken, maar het zijn dergelijke bands die de aandacht wegnemen van groepen die net een tweede plaat uitbrachten. The Bony King Of Nowhere is daar een goed voorbeeld van. Die kreeg dan wel niet zoveel recensies, iedereen is ervan overtuigd dat de tweede plaat beter is dan de eerste. Dat geldt ook voor ‘As If We Were Dancing’. Wie onze muziek kent of goed vindt, schat dat album ook hoger in dan ons debuut, hoewel de verrassing wel minder groot is dan bij de eersteling.

Indiestyle: Rest mij jullie nog te vragen wat de toekomst brengt. Wat willen jullie nog bereiken met Yuko?
De nieuwe single is deze namiddag opgenomen in B1-roulatie op Radio 1 en heet ‘Hole in the Ground’. Daar zijn we wel blij mee want dat is vergelijkbaar met onze eerste single ‘Dolly Parton’. Naar de toekomst toe willen we gewoon blijven platen blijven maken, en af en toe iets voor een andere band doen.

Indiestyle: Dat is nobel van jullie. Is er een welbepaalde groep die jullie willen meenemen in jullie slipstream?
We steunen een band als Horses wel. Laatst brachten ze een EP uit die ik bij mij thuis heb opgenomen. Bovendien probeer ik hen regelmatig te helpen waar ik kan, zoals het project ‘Ruisbestuiving’ waarbij ze mogen werken aan een gezamenlijke EP met Marble Sounds. Zelf ben ik nog een te kleine garnaal om echt veel voor groepen te doen maar waar ik kan, help ik hen wel. We zijn allemaal vriendjes onder elkaar.

Indiestyle: Met zo’n zin sluit ik graag af. Bedankt voor het interview Kristof en nog veel succes met de komende concerten.
Graag gedaan!

Yuko live zien kan de komende weken en maanden op Leffingeleuren en een 9-tal andere plaatsen. Check de website van Yuko voor een overzicht van alle live data.