Charli XCX groeide de afgelopen jaren uit tot een van de meest vooruitstrevende popartiesten ter wereld. Sinds ze op ‘Vroom vroom’ samenwerkte met SOPHIE en de PC Music-crew zoekt de Britse haar eigen weg binnen de muziekindustrie. In een festivaltent zorgde dat duidelijk voor een conflict: de meerderheid van het publiek kwam voor de oude hits en de nieuwe features, terwijl de fans van haar nieuwe richting eerder schaars zijn.
Ik ga niet liegen: bij gebrek aan betere dagvulling en grote fan van Charli’s laatste mixtape ‘Number 1 angel’ zijnde, besloot ik om in true fanboy style een uurtje op voorhand richting Klub C te trekken. De hoop was natuurlijk om zo tussen de andere diehard-fans heel hard te kunnen dansen op de onweerstaanbare, avontuurlijke songs van haar laatste projecten, maar dat viel aardig tegen. De ep ‘Vroom vroom’ werd immers volledig genegeerd, terwijl van ‘Number 1 angel’ slechts een drietal nummers de setlist haalden. Hoe hard pop’s grootste fuifbeest ook bijna meer MC’end dan zingend probeerde om het publiek mee te krijgen op bangers ‘Roll with you’, ‘3AM’ en ‘Lipgloss’, kreeg enkel een Snapchat-foto enige sfeer in de tent. Niet moeilijk dat ze dus verkoos om vooral minder uitdagend werk te spelen. Jammer ook omdat de nieuwe songs met hun fancy producties het echt wel moeten hebben van hun feestelijke karakter en Charli’s rol als entertainer.
Want als de rebelse artieste uitblonk in een ding, dan was het wel in al haar enthousiasme de massa opgejut krijgen. Dat die publieksmennerij soms ten koste ging van eigen vocals deerde eigenlijk niet al te veel. Net zoals sommige rappers besefte Charli dat je af en toe de backing track z’n ding kan laten doen om zo zelf meer energie in de set te kunnen pompen. Al kontschuddend beklom de geprezen songschrijfster haar blinkende, met gigantische bloemen gedecoreerd podium, terwijl de zweetdruppels in close-up de grote schermen vulden. Een A for effort verdiende ze in ieder geval wel.
De set bereikte ondertussen hoogtepuntjes wanneer mevrouw XCX een brug wist te slaan tussen de oude en de nieuwe stijl. Zo was het nog onuitgebrachte ‘Bounce’ met zijn opruiende productie en flitsende lichten een stoer hitje dat duidelijk wel in de smaak viel. Verder kreeg een stevig meegekweeld ‘Break the rules’ een soort lome PC Music-dubstep-break die het nummer een welkome experimentele toets gaf, terwijl ‘Fancy’ in een soort stevige clubremix opgewaardeerd werd.
Toch voelde een deel van dat ouder materiaal te plat aan, temeer doordat de rol van Charli als opruier van de dansvloer daarbij extra in de verf zette hoe leeg sommige nummers zijn, niet in het minst een samenwerking als ‘1 night’ (met Mura Masa). Als dit optreden ons een ding leerde, dan is het wel dat de Britse nog een stevige strijd zal moeten voeren om haar carrièremove breed verkocht te krijgen, maar ook dat ze die drastische keuzes live moet durven doortrekken.