Crystal Castles zijn het geluid van vergane glorie op Dour Festival

door Thomas Konings

Trash, dat is waar het op Dour allemaal om draait. Modder is trash. De looks hier zijn trash. En, laten we eerlijk zijn, de gemiddelde gehanteerde levensstijl is hier vijf dagen trash. Niet moeilijk dat er hier naar de headlineshow van Die Antwoord zo wordt uitgekeken. Nog zo’n band die in dat rijtje past is Crystal Castles. Vraag is: was hun optreden gisteren wel vuil genoeg? De vraag stellen is ze beantwoorden: nee, hun optreden was dat niet.

Er zijn verschillende manieren waarop het electro-punk-duo die verwachtingen niet kon waarmaken. Ten eerste was er die vage sound: een extra drummer blonk vooral uit in overbodigheid, terwijl zijn bijdragen ervoor zorgden dat het geluid niet overweldigend maar net heel rommelig klonk. Ten tweede konden de vocals nog minder bekoren. Te veel effectjes, te veel galm en vooral ook te stil. Daardoor ontstond er nooit echt een connectie tussen de zangeres en het publiek. Tenslotte werd de rave-esthetiek vooral als een gimmick uitgespeeld, niet zozeer als inhoud of echte stijl. Harde beats werden als intro of outro eerder random gebruikt, de rest van de set hield het midden tussen braaf, saai en gedateerd.

De grote vraag op voorhand was natuurlijk hoe nieuwe zangeres Edith Frances haar fenomenale voorgangster Alice Glass ging vervangen. Een paar jaar geleden gingen originele leden Alice en Ethan immers met grote ruzie uiteen en heel wat commotie ontstond over de rol van Alice in de band. Daarom was het extra opvallend dat Crystal Castles 2.0 gewoon op Dour besloten te doen alsof er niets gebeurd was. Edith kopieerde al rokend en rollebollend de crazy, druggy gedragingen van Glass, terwijl ze lustig uit het oude oeuvre van de band plukte. Dat voelde, eerlijk gezegd, toch tamelijk wrang. Nu was haar bijdrage wel van essentieel belang om de show enigszins te redden. Zo zakte de set namelijk weg wanneer Ethan Kath een solonummertje opvoerde.

Misschien moeten we gewoon wel besluiten dat de tijd van Crystal Castles voorbij is. Hun sound klinkt anno 2017 allesbehalve relevant, terwijl de nieuwe bandopstelling er niet in slaagt om dat geluid enigszins interessant te maken.