Dour dag 4: de Lefto-route en dansnacht met een geniale Skepta

door Thomas Konings

De zaterdag van Dour is traditioneel de dag waarop Lefto de Boombox overneemt. De eerste die wij aan het werk zagen was CASisDEAD. Een niet nader genoemd Vlaams weekblad zag gelijkenissen met Burial, omdat beiden hun identiteit geheim houden, maar geloof hen niet. CASisDEAD is namelijk grime- en hiphopproducer en dit was ook live te merken. Donkere beats overspoelden ons op een zonnige middag, maar dat leverde geen problemen op. De podiumbezetting schommelde tussen vier en negen personen, maar ook dat werd geen rommeltje door het aantal microfoons te beperken. Strak geleverde rhymes voerden de toon in het begin van de set. Naar het einde toe mocht het wat dansbaarder. Verschillende rappers freestylden over Magnetic Man en Katy B, en als afsluiter kregen we ook nog een nieuwe nummer van die laatste te horen.

Wat een goed idee leek, draaide uit op een kleine nachtmerrie. Onder invloed van de “kids” op scoutskamp, werd uw dienaar verleid om de microkosmos van de Dub Corner te bezoeken voor Alpha Steppa. Tussen de dreadlocks en de weeddampen (geen clichés, gewoon een sfeerbeeld) hoorden wij een nummer of twee. Waar we ons verwacht hadden aan meer intelligente dub, bleek het gewoon te gaan om start-stop-dj-set waarbij tussen de nummers door de liefde bezongen werd voor de gespeelde platen.

Goldlink maakte al even naam in het blogcircuit en zijn populariteit schoot door zijn feature op Kaytranada’s laatste album de hoogte in. Het optreden lag grotendeels in lijn van die Kaytra-samenwerking ‘Together’. Funky hiphop met disco en house-elementen maakten zich meester van de Boombox. De ene keer rapte hij, de andere keer bleek de Amerikaan meer een crooner te zijn. Hierdoor was hij de perfecte opener van een zwoele avond.

Een van de meest geanticipeerde acts van deze editie was Skepta. Vorig jaar liet de Britse grimeambassadeur verstek gaan, dit jaar kwam hij gelukkig opdagen. Al vooraf was de spanning in een overvolle Boombox te snijden en die nam enkel nog maar toe in grootte toen technische problemen ervoor zorgden dat de set twintig minuten later begon. Gelukkig werd alles toch opgelost voor de spanning in agressie omsloeg. Vorig jaar op Appelsap waren enkel nog maar ‘Shutdown’ en ‘That’s not me’ uit zijn eerste posthype-album online te horen. Dit jaar was ‘Konnichiwa’ wel al uit, en had de mc een grote selectie bangers om uit te kiezen. Al vroeg in de set werd die ‘That’s not me’ gedropt, waardoor een nog kolkendere sfeer ontstond. Op een gegeven moment waren de vier palen van de Boombox door minstens vier personen tegelijk bezet. Verder werd voor het grootste deel uit ‘Konnichiwa’ geput, aangevuld met enkele nummers die niet op die langspeler staan. Na onder meer ‘Crime riddim’, ‘Lyrics’ en ‘It ain’t safe’ te brengen, werd afgesloten met ‘Man (gang)’. Het nummer met snerpende Queens of the Stone Age-sample bleek ideaal om de crowd nog een laatste maal op te zwepen. Na een veertigtal minuten – meer hoefde ook niet – zochten wij volledig uitgeput naar een plaats om te bekomen. Zelden heeft ondergetekende zo’n goeie show gezien. Een zinderende elektriciteit die uit de lucht te plukken was in combinatie met een uitstekende performance van artiest in kwestie maakte het optreden van Skepta tot een van de hoogtepunten van deze editie.

Na een broodnodige pauze waren wij klaar voor een feestnacht van jewelste. De eerste artiest op ons programma was Daniel Avery. Fijnproevers van techno met een hoek af weten ondertussen al dat het programma in de tenten avontuurlijker is dan dat van de Red Bull Elektropedia Balzaal. In La Petite Maison bracht de Fabric-resident geen rechtdoorzee boenke boenke. De beats waren niet constant, maar werden af en toe een milliseconde onderbroken, zodat de drop harder binnenkwam. Verschillende geluiden van albumnummers waren te horen, zonder dat voor een gemakkelijkheidsoplossing gekozen werd om ze integraal te spelen. Naar het einde toe wordt het technopatroon doorbroken, in het voordeel van licht Afrikaanse beats, wat de eentonigheid doorbrak. Daniel Avery wist perfect zijn publiek te bespelen, en zo werden onze benen stevig op de proef gesteld.

Vervolgens pikten we nog het einde van Leon Vynehall mee. In een overvolle Cubanisto drupte het zweet letterlijk van de muren. Zijn melodische house werd in de laatste tien minuten vervangen door funky eightiessongs. Op zaterdag is het semi-verplicht om Lefto te bezoeken tijdens zijn afsluitende set in de Boombox. In een overvolle tent bespeelde Lefto als een halve dictator zijn publiek. Enig inlevingsvermogen in het verhaal dat hij wou brengen was nodig om volledig mee te zijn met zijn set. Met behulp van een gezonde dosis bekende hits van onder meer Schoolboy Q, SOPHIE en Kaytranada met Anderson. Paak zorgde hij voor een aangenamere overgang in zijn optreden gevuld met future trap en instrumentale bass. Niet dat we ons niet amuseerden, maar om de menigte voor te zijn, zetten wij het feestje verder op de camping.