Een ijzersterke rock-‘n-roll avond zonder nekpijn met Yak in Nosta

door Eva Gutscoven

Volgende maand verzorgt Yak het voorprogramma van Foals in een uitverkochte Ancienne Belgique, maar momenteel trekt het Britse trio nog zelfstandig door de Europese zalen. Die tour bracht hen gisteren tot in Nosta, met als voorprogramma RHEA.

Iemand had er zin in: Nog voordat RHEA twee noten gespeeld had, hijgde frontman en zanger Jorge Van de Sande al verlekkerd in de microfoon. Hierna volgde onverstoord ‘Silver linings’. “Are you ready, Nosta?” vroeg Van de Sande terwijl hij zijn armen wijd open sperde. Hij leek klaar te zijn om het publiek te omarmen. Dat hij van het publiek dezelfde energie zou terugkrijgen, bleek al snel niet vanzelfsprekend. Met het aanstekelijke ‘Baby I’m sorry’ probeerde hij het toch. Van de Sande lokte nog een paar mensen naar voren met de belofte dat ze dan beter zouden spelen.

RHEA zette onvermoeid een zweep op het tempo en niveau om het publiek te stuwen naar een onvervalste rock-’n-roll avond. Dat deden ze door zowel ouder werk en nieuwe nummers van hun laatste ep ‘Lust for blood pt. I’. Van de Sande bewees tevens dat hij ook kan rappen met een cover van ‘99 problems’ van Jay-Z. Afsluiten deed RHEA met ‘Screaming’ en ‘Eyes on you’. Wij hoorden een gelijkwaardige en Gentse evenknie van Royal Blood, waarbij – mits ander publiek – hoge golven zouden zijn ontstaan in een crowdsurfende menigte.

Waren we te snel gewend aan de uitbundige overgave van Van de Sande, of had frontman Burslem van Yak er niet zoveel zin in vanavond? Wij hadden echter hoge verwachtingen van dit driekoppig monster wiens laatste album ‘Pursuit of momentary happiness’ alom bejubeld werd. Tijdens het nummer ‘White male carnivore’ hijgde hij niet, maar zong gefocust en schijnbaar rustig met gesloten ogen. Hij leek zijn strategische plek tussen synths en twee microfoons – één met megafoon – niet te willen verlaten. Wat we toen niet wisten is dat Yak de tijd had en nam voor een doordachte opbouw.

Het Britse drietal is een meester in het perfect doseren van harde gitaarriffs en snelle drumlijnen enerzijds en Burslem’s stem met minimaal instrumentale begeleiding anderzijds. Tijdens ‘Words fail me’ nam Burslem net genoeg tijd zodat de spanning bijna tergend werd. Na het nummer ‘Use somebody’ moest de snaredrum van drummer Rawson even getapete worden. Hierna leek de sterkte van het concert pijlsnel omhoog te gaan met onder meer ‘Bellyache’, ‘Pay off vs the struggle’, ‘Fried’ en ‘Blinded by the lies’.

Tijdens ‘Victorious’ wisselden bassist Davies en Rawson lieve lachjes uit en ondertussen leek elke einde af te stevenen op een wedstrijd ‘wie kan sneller’ tussen Burlesm en Rawson. Regelmatig zoog Rawson hierbij alle aandacht naar zich toe. Explosief drummen en stemvaste achtergrondzanger zijn, ging schijnbaar natuurlijk. Dat zijn snaredrum af en toe nog eens een laagje duct tape nodig had, leek hem niet echt af te remmen.

Na het nummer ‘Encore’ voelde we dat het bijna gedaan moest zijn (“You gotta leave when the audience wants more…”). Yak sloot af met de nummers ‘This house has no living room’ en ‘Pursuit of momentary happiness’ en liet ons uiteindelijk een beetje verbluft achter met een ijzersterke set die rustig op gang kwam, maar niet meer losliet. Wij bellen alvast naar Jack White om ons bij het fanclubje te kunnen aansluiten.

Yak verzorgt het voorprogramma van het uitverkochte concert van Foals in de AB op zondag 12 mei. Ze zijn ook te zien op het Londense All Points East festival op 25 mei.  

In Nosta kan je binnenkort The Underground Youth (01/05), Yndi Halda (03/05) en Frankie & The Witch Fingers aan het werk zien. Een volledig overzicht met alle shows vind je op de website van de zaal.