Feist walst imponerend door de Ancienne Belgique

door Jens Wijnants

Vorig jaar stelde Feist haar uitstekende plaat ‘Pleasure’ al eens voor op Brussels Summer Festival. Intussen is ‘Pleasure’ al anderhalf jaar oud en stond het concert niet alleen in het teken van die plaat. De vijftiende verjaardag van ‘Let it die’ werd uitgebreid gevierd en ook cultnummers van ‘The reminder’ en ‘Metals’ passeerden de revue.

#feist #abconcerts #bruxelles #amazing #music #badass ????????

Een bericht gedeeld door (mdr)???????? (@kirika_san) op

Vooraleer de magistrale show (want dat zou het worden) van Feist begonnen was, kwam ze als gast tijdens het slotnummer van voorprogramma La Force al een eerste keer op het podium. Een voorbode, zo bleek. Al vanaf de eerste noten tijdens opener ‘Pleasure’ konden we uitmaken dat Feist er véél zin in had. “Get, what I want” …en dat zou ze krijgen. We waren nog geen tien minuten ver en de AB ging helemaal overstag tijdens ‘Any party’. Feist betrok moeiteloos het gehele publiek tijdens een eerste meezingmoment: “You know I’d leave, any party for you”.

Met een licht feministisch temperament en pastelkleurige tinten als achtergrond kwam ze tussendoor perfect weg met grappen in het gebrekkig Frans en een dosis zelfspot erbovenop: “It’s the only time when being bad at something is adorable”, zei ze, maar we lagen toch al lang aan haar voeten. Niet veel later kwam Ariel Engle van La Force als wederdienst meezingen tijdens ‘How come you never go there’ en regelmatig zouden we haar al walsend aan de zijkant van het podium spotten. Met veel bravoure walste ook Leslie Feist op een aangenaam tempo door ‘Anti-pioneer’ en ‘Limit to your love’.

Als een geboren arrangeur bracht ze subtiele wijzigingen aan de live-performance van elk nummer en kon ze tegelijkertijd venijnig en verstild uit de hoek komen. ‘Baby be simple’ uit haar laatste plaat bracht een hemels stiltemoment met zich mee en spelden (lees: bekers) kon je horen vallen terwijl het silhouet van Feist werd verankerd in de nok van de AB. ‘We don’t need any more sad songs, we need a happy song’ hunkerde ze niet veel later en wederom wond ze elke toeschouwer rond al haar vingers tijdens het dansbare ‘My moon, my man’.

Een echt feest werd het toen Feist vroeg of er ook een Vlaamse versie van ‘Happy birthday’ bestond waarop haar publiek prompt ‘Lang zal ze leven’ inzette en dit ter ere van het vijtienjarig bestaan van ‘Let it die’. Bedanken deed ze solo met ‘1234’ dat ze abrupt tot een einde bracht wanneer het publiek spontaan begon mee te zingen. “Het leven verandert en zo ook dit lied.” Uiteindelijk stuurde Feist alsnog de gehele AB zingend de nacht in.

In de Ancienne Belgique kan je binnenkort onder andere Death Grips (07.09), Halsey (20.09) en Odetta Hartman (22.09) aan het werk zien. Een volledig overzicht en tickets vind je op de website van de zaal.