Foto’s Bart Vander Sanden, verslag Bart Somers
Les Nuits 2012 openden gisterenavond met een sterk Britse tint. Bombay Bicycle Club mocht met Malibu Stacy als support het mooie weer maken in de Chapiteau. Wij gingen een kijkje nemen in het Koninklijk Circus, waar The Ting Tings op de planken stonden.
Wilden The Ting Tings geen support act op het podium, of was het de wens van Bikinians om op de grond voor de scene op dezelfde hoogte als het publiek te spelen? Zulke concerten zijn meestal enkel gezellig voor de mensen op de rijen één, twee en drie, omdat iedereen die verder naar achter staat alleen hoort en niets ziet. Op muzikaal vlak bleek Bikinians al snel meer te zijn dan een cliché slecht Waals of Brussels voorprogramma. Hun mix van Dandy Warhols, garagerock en typisch Britse klanken wist ons niet naar hogere sferen te tillen, mede door het ontbreken van een song met echt hitpotentieel, al bezorgde de groep ons enkele fijne momenten.
Een song met echt hitpotentieel is ook wat er ontbreekt op het tweede album van The Ting Tings. Waar hun debuut een aaneenschakeling van knallers was, staan er op ‘Sounds From Nowheresville’ vooral nummers die hooguit de stempel niet slecht verdienen. Het publiek schaarde zich in ieder geval direct achter het duo Jules De Martino en Katie White, en na openers ‘Silence’ en ‘Great DJ’ kon je spreken over een naar Belgische normen uitbundige zaal. Toch kwam de grote euforie die je hierna zou kunnen verwachten er amper. ‘Hang It Up’ bewees dat de nieuwe songs gewoon minder goed zijn dan de oude, al zou een lied als ‘Give It Back’ niet misstaan hebben op het fantastische album ‘We Started Nothing’ waarmee The Ting Tings enkele jaren geleden stormenderhand alle Europese playlists en podia veroverden.
Toen halverwege ‘We Walk’ de revue passeerde viel op dat Katie eigenlijk veel beter klinkt als ze zingt dan als ze krijst en vroegen we ons af of dat schreeuwerige gedrag dient om een gebrek aan inspiratie te verbergen. Al moesten we enkele minuten later tijdens ‘Fruit Machine’ toegeven dat de zangeres in dit lied voortreffelijk zingen en schreeuwen combineert als ze haar momenten weet te kiezen. ‘Shut Up And Let Me Go’ kunnen we inmiddels een klassieker noemen, die de hele zaal op zijn kop zette. Gevolgd door een lang uitgesponnen Boiler Room-versie van ‘Hands’ zorgde dit voor een knap einde van de reguliere set.
De bisnummers wisten die climax niet meer te evenaren. ‘Keep Your Head’ en ‘That’s Not My Name’, nochtans twee uitstekende songs, klonken makker dan wenselijk. Dat het Koninklijk Circus maar goed voor de helft gevuld was, toont aan dat The Ting Tings eerder in een dipje zitten dan in een stijgende lijn. Als adepten van het eerste uur hopen we dat de groep nog een knap derde album in zich draagt om deze mindere periode de rug toe te keren.
Les Nuits zetten de komende dagen onder meer Friends (15.05), Baxter Dury (17.05) en Citizens! (19.05) op de affiche. Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.
The Ting Tings live zien kan binnenkort in Landgraaf (Pinkpop, 26.05, info & tickets), Luxemburg (Den Atelier, 03.06, info & tickets en Luik (Les Ardentes, 05.07, info & tickets).
Album verdeeld door Sony Music