Foto’s en verslag Viet Cong + Absolutely Free, Botanique Brussel, 18 februari 2015

door Bert Savels

Met een excellent debuut op zak, speelde Viet Cong hun twee eerste headlineshows in ons land. Dinsdag ontving De Kreun het viertal, woensdag wachtte een propvolle Witloof Bar in de Botanique als laatste etappe van de groep haar tour.

Op 18 februari speelden Viet Cong en Absolutely Free in de Botanique te Brussel. Met z’n fototoestel ter hand ging Bert Savels op pad om foto’s te nemen, Thomas Konings schreef het verslag.

Absolutely Free mocht in Brussel de avond openen met lang uitgerekte psychedelica. Die kwam niet het best tot zijn recht in een voorprogramma. Ten eerste bleek de sound van de Canadezen net een tikkeltje te tegendraads om zonder veel voorkennis meteen aan te slaan, ten tweede had de set ook tijd nodig om op te bouwen. Nummer per nummer werden we dan ook meer en meer opgeslokt in het bij momenten hypnotiserende geluid van het drietal, en vooral sneller gespeelde songs wisten uiteindelijk te imponeren. Met een heerlijke uitsmijter namen de jongens afscheid van ons, vermoedelijk zal het niet erg lang duren alvorens ze terugkeren met een eigen optreden.

Net zoals bij hun show in het voorprogramma van landgenoten Ought viel de levendigheid op waarmee Viet Cong hun muziek injecteerde. Dansbaar is misschien niet helemaal het juiste woord om de stekelige gitaarklanken van het kwartet te beschrijven, maar stilstaan is toch een opgave bij een optreden van de post-punkers. Bij aanvang teerde de set iets te vaak enkel op die kwaliteit, waardoor de eerste twee liedjes niet meer deden dan kietelen en de donkere ondertoon ontbrak. Ook eerste single ‘Continental shelf’ kon zijn potentieel niet helemaal waarmaken, dat nummer klonk dan weer net iets te steriel.

Wanneer het viertal wel zowel levendig als donker klonk, scheerden ze hoge toppen. Dat zanger Matt zijn stem bijna verloren was, scheen daarbij geen probleem. Meer nog, tijdens bijvoorbeeld ‘March of progress’ schuurde ‘s mans hese stem heerlijk tegen de industriële instrumentatie. Het geluid van de band straalde een urgentie uit die het concert bijzonder opwindend maakte. Moesten de muzikanten op de Titanic indierockers geweest zijn, dan hadden ze vast geklonken als Viet Cong in de Witloof Bar. ‘Silhouettes’ werd zo in de hoogste versnelling gebracht, alsof de muzikanten bezeten waren en ‘Bunker buster’ was dan weer de soundtrack van een afbrandende stad, een dystopische uppercut. Het absolute hoogtepunt bleek niet geheel verrassend een uitgerekte versie van het sowieso al lange ‘Death’, een song die verwant is aan Cloud Nothings’ ‘Wasted days’. De afsluiter dreunde minutenlang genadeloos zonder nuance voort, culmineerde halverwege in het meest bedreigende en beklemmende klankenpalet en eindigde stevig met een finale waarin het kwartet nog een laatste keer alles uit de kast haalde.

Normaal gezien is de Witloof Bar de zaal voor rammelrock en aanverwanten. Viet Cong bleek bij momenten zoveel meer dan dat te zijn, omdat ze met intense en claustrofobische geluiden een extra dimensie gaven aan hun springerige sound.

Binnenkort kan je in de Botanique onder meer Bed Rugs (19.02), Team Me (20.02) en The Preatures (23.02) aan het werk zien. Alle info, het volledige programma en tickets vind je op de site van de concertzaal.