Geen houden aan Millionaire in de Botanique

door Ellen Van Hoegaerden

Dingen die de afgelopen twaalf jaar wel gebeurd zijn: je kind dat begint te puberen, de hele Harry Potter-reeks mét spin-off en Chiwetel Ejiofor die twelve years a slave was in de gelijknamige film. Bijvoorbeeld. Dingen die de afgelopen twaalf jaar niet gebeurd zijn: een nieuwe plaat van Millionaire. Maar goed, kijk eens aan, ‘Sciencing’ is daar. We zullen er niet langer over doordrammen.

Blij dat die nieuwe Millionaire er is? Zeker wel. Een mening over de plaat hadden we al, de vraag was echter of de veelzijdigheid van het album ook live tot zijn recht zou komen in de kleine Rotonde in de Botanique, een zaaltje dat nauwelijks alle superlatieven waarmee de band overstelpt werd kan bevatten. Het bleek gelukkig wel de perfecte setting te zijn voor een “Millionaire 1.3”, met een bezeten frontman die alle teugels liet vieren en een band die op meesterlijk niveau speelde.

Er kwam een bezetting van zes het podium op en het duurde ons welgeteld evenveel seconden om door te hebben dat het een mooie avond zou worden. Openen deed de band met het instrumentale nieuwtje ‘Visa running’, een quasi orgastisch opbouwend nummer, wat ondertussen ook een van de kenmerken is geworden van een sterke Millionaire-song. Dat frontman Tim Vanhamel een krikkele zot is, begon eveneens meteen door te schemeren. Glijdend langs de eerste rij bracht de half man-half gitaar ook zijn innerlijke blauwe demon uit de videoclip van de eerste single ‘I’m not who you think you are’ mee op het podium. Er waren althans veel spirit fingers aanwezig, dat kunnen we je wel zeggen. Al wie trouwens nog in dubio was over die single werd wel degelijk even danig op zijn plaats gezet. Perfect uitgevoerd, met een altijd krachtige drum van Damien Vanderhasselt, een man met de kop van een pseudo-intellectueel maar het lijf van een onverbeterlijke drumpatser.

Nieuwe nummers die voor enkele hoogtepunten zorgden: het heerlijk funky ‘Busy man’ waarbij je zag dat de band oprecht plezier had om opnieuw op het podium te staan. ‘Under a bamboo moon’ toonde Vanhamel van zijn meest bezwerend spirituele kant en ‘Bloodshot’ werd met een niet mis te verstane kreet uit het publiek aangevraagd waarop vele aanwezigen instemmend knikten. Ook dat ene koppel dat we in het lichtjes opgefokte publiek spotten, vormde het midden van de Rotonde om tot een broeierige muilpit. We dachten tevens ergens de woorden ‘spontane ovulatie’ te horen, uit de mond van een man dan nog. Met andere woorden: qua sfeer en geilheid zat het zeker goed, maar ook muzikaal was het een verwoede tour de force.

Niet enkel kregen we het nieuwe materiaal tot diep in onze poriën geramd, ouwe gouwes konden blijkbaar ook niet ontbreken. ‘Silent river’ werd opgevolgd door toppertjes ‘I’m on a high’ en ‘Champagne’, waarbij we zweren dat er bij ieder ouder nummer een knoopje extra open ging staan van het hemd van Vanhamel. Tijdens de heerlijk uitgesponnen, eigenwijze versie van ‘Champagne’ konden we ook niet anders denken dat kijken naar deze perfect op elkaar ingespeelde Millionaire even ontspannend werkt als staren naar een hoopje fidget spinners op een rij. Er is niets dat niet klopte aan het plaatje.

Bissen deden ze met ‘Petty thug’ van hun eerste plaat ‘Outside the simian flock’ en we hoopten er nog meer uitgewrongen te krijgen. Dat bleek jammer genoeg echter niet mogelijk te zijn wegens enkele technische problemen. De enige mankementjes van die avond, maar niet van het soort dat Vanhamel zich nauw aan het hart liet komen. Hij gooide zijn gitaar gewoon losjes over zijn schouder en schoot als een losgeslagen projectiel het publiek in. Laat ze doen, de kinders, denken wij dan. Vanhamel waren we bij momenten misschien even kwijt, zowel mentaal opgegaan in zijn eigen muzikale universum alsook letterlijk ergens dartel in het drumstel springend, maar het was wel puur genieten.

We kunnen de twaalf verloren jaren best vergeven en vergeten als we in ruil een zomer en najaar lang kunnen genieten van de Millionaire die we deze avond in de Botanique hebben gezien. En geef ze toch maar wat grotere zalen, want die superlatieven zullen er niet minder op worden.

Je kan deze zomer onmogelijk rond Millionaire heen. Hier zie je waar ze allemaal spelen.

De Botanique programmeert net voor de zomerstop nog Why? (14.06), Real Estate (15.06) en Devendra Banhart (26.06). Alle info en tickets vind je hier.