Met Blondy Brownie, Polo & Pan en Bagarre kon de line-up in de Chapiteau van Les Nuits gisteren moeilijk meer zomers getint zijn. Wij waanden ons gisteren dan ook al even op Dour te midden van het groene decor in de Botanique, en door het grote percentage lijpe Franstaligen in het publiek. De bands van gisteren zongen dan ook alle drie in het Frans; bij de één gebeurde dat al wat gracieuzer dan bij de ander. Vooral Polo & Pan wist ons gisteren opnieuw van onze sokken te blazen met hun wacko, etnische indie dance.
Geopend werd er door de twee dames van Blondy Brownie, afkomstig uit Anderlecht en Charleroi. Bijgestaan door een gitarist in een Hawaii-hemd en een nerdy drummer brachten ze een combinatie van ntedere indie en sobere krautrock, ergens tussen Broadcast en Stereolab in. Op voorhand hadden we al wat mooie liedjes van het viertal gehoord, maar live in de Chapiteau leek de sound vreemd genoeg nog niet helemaal op punt te staan: de vrolijke gitaarmelodieën gingen ten onder aan de verschillende lagen synths zodat bepaalde songs niet echt overkwamen. Verder bleven de arrangementen gedurende de hele show wat braafjes, waardoor onze gedachten zich al gauw verlegden naar het feestje dat nog beloofde te komen.
Na het flauwe aperitief was het aan de Parijzenaars van Polo & Pan om de boel in vuur en vlam te zetten. We hadden gehoopt dat ze de betoverende zangeressen van vorig jaar op Pitchfork zouden meenemen, maar ook zonder hen slaagde het maffe duo erin om de Chapiteau al vanaf het begin aan het dansen te zetten. Er waren aanvankelijk wat kleine technische problemen, maar die wisten de gekke soundprofessors perfect te camoufleren. Door het etnische tintje aan hun futuristische dansmuziek leek de tent buiten de Botanique even een hide-out in de jungle te worden, waar we met z’n allen tussen de tijgers, bonobo’s en pythons stonden te raven.
Al vroeg werden toppers als ‘Aqualand’ en ‘Zoom zoom’ op de Botanique losgelaten; nu ja, na een uurtje Polo & Pan kan je eigenlijk niet anders dan concluderen dat àl hun songs dansplaten van formaat zijn. Van de Mali blues-achtige gitaarriedels in ‘Plage isolée’, over de bevreemdende circus-noise in ‘Mexicali’, tot het speelse meezingmelodietje in ‘Dorothy’: alle publiekslievelingen passeerden de revue, net als enkele minder gekende parels. Tegelijkertijd stonden Polo en Pan (laat ons er maar even vanuit gaan dat dat hun echte namen zijn) een beetje ingetogen dansmoves uit hun mouw te schudden achter hun amalgaam aan synths en drumpads, om mekaar occasioneel innemend vast te pakken. Je kon er alleen maar van aan het glimlachen slaan terwijl je de controle over je benen verloor op Polo & Pan’s onweerstaanbare lounge-tropica.
Als laatste act van de avond stond Bagarre geprogrammeerd, een band die de afgelopen vier (!) jaar de Botanique al wist te verblijden met hun komst op Les Nuits. Ze konden dan ook duidelijk op grote bijval rekenen van een uitverkochte Chapiteau. De bandleden betraden het podium stuk voor stuk in een soort New Kids-outfit, of Patser-outfit om de vergelijking meer hedendaags en binnen de landsgrenzen te houden. Ze brachten een uiterst energieke electropop-set, al leek het bij momenten meer alsof ze gewoon wat lawaai uit hun elektronische drumtoestellen en synths waren aan het halen, terwijl ze wild tekeer gingen met hun middelvingers en een resem obscene boodschappen stonden te brullen.
Erg gracieus was het allemaal niet en van beklijvende songs was er ook geen sprake. De industriële arrangementen van de verschillende songs konden moeilijk uit mekaar gehaald worden, maar met hun veelvuldigheid aan dynamische build-ups, perfect getimede drops en een grote dosis charisma hadden ze het publiek wel mee. De band sloot de reguliere set af met een herwerkte versie van ‘The man with the red face’ van Laurent Garnier: het is veelzeggend dat dit het beste nummer was dat ze vanavond ten tonele brachten.
Zo was er van de drie Franstalige acts gisteren in de Chapiteau maar eentje echt een schot in de roos: de Parijzenaars van Polo & Pan bewezen dat ze met hun setje de ideale soundtrack voor een onvergetelijke feestzomer in handen hebben. Voor zij die er gisteren niet bij konden zijn in de Botanique: herpakt u en ga hen checken op Dour.
De komende dagen prijken er nog enkele interessante namen op de affiche van Les Nuits, met onder andere Haring (04.05), Chaton (04.05) en Lawrence Le Doux (05.05). Meer info en tickets vind je op de website van de Botanique.