Saintseneca slaat en zalft in de Botanique

door Daan Franquet

Een ware volkstoeloop ging er aan de eerste Brusselse show van Amerikaanse folkband Saintseneca niet vooraf. Dat deed niets af aan de meeslependheid waarmee prediker Zac Little en de zijnen op het podium stonden. Het vijftal heeft sinds augustus een vierde plaat in de achterzak zitten en we waren benieuwd welke tracks er van het uitstekende laatste album ‘Pillar of na’ in de set geslopen waren. Plaats van afspraak was de kleine maar gezellige Witloofbar in de kelder van de Botanique.

Met bezwerende opener ‘Circle hymn’ was het meteen raak, gevolgd door een stevige versie van ‘Feverer’. Indien er op dat moment nog mensen twijfelden was Saintseneca vastberaden om verdwaalde zielen te bekeren en op hun pad te brengen met een strakke en enthousiaste speelstijl. Frontman Little – hulde voor de indrukwekkende rosse gezichtsbeharing – produceerde een prachtig stemgeluid dat nog indrukwekkender klonk tijdens de samenzang. Dat was het geval in ‘Acid rain’, het eerste nummer in de setlist dat geplukt werd van z’n debuutplaat ‘Last’ uit 2011.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

#saintseneca#botanique#❤

Een bericht gedeeld door Clément Deco (@decoduck) op

Wat volgde was een stevig drieluik, beginnende bij het opgewekte ‘Ladder to the sun’, ‘Beast in the garden’ en afgesloten door ‘Sleeper hold’. Twintig minuten ver in de set en het zesde nummer was al gepasseerd. Om maar te zeggen dat er een verschroeiend tempo getrokken werd. ‘Missing dogs’ en ‘How many blankets are there in the world?’ lasten een zacht rustpunt in, en de laatste uitdovende klanken gleden gracieus langs de bakstenen van de kelder. Met ‘River’ werd het vuur weer opgepookt.

All good things come in pairs”, durft men wel al eens te stellen. Zo ook het einde van de reguliere set, met eerst ‘Frostbiter’ en daarna ‘Pillar of na’. Voor deze laatste riep de band de hulp in van de meegereisde dwarsfluitspeelster Laetitia, die zo het toeval wil net vandaag jarig was en door het publiek getrakteerd werd op toepasselijk gezang. In de bisronde werd oudje ‘Last’ ingezet, waarna afsluiter ‘Blooth bath’ uitmondde in chaos die ons met de nodige schrammen achterliet. Een waardige afsluiter van dit oerdegelijke concert.